Αφιερωμένο στα θύματα της τραγωδίας στα Τέμπη και στο Μάτι.

Με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη και τα υπόλοιπα εγκλήματα που έχουν προηγηθεί , θα πρέπει να αντιληφθούμε τις καταστάσεις που οδήγησαν στα μοιραία λάθη, ώστε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να χρησιμοποιήσουμε την οργή που γέννησαν αυτά τα εγκλήματα δημιουργικά. Για αυτούς τους λόγους σε αυτό το άρθρο, δεν θα αναφερθώ στα πολιτικό-οικονομικά ζητήματα της χώρας ούτε στην αξιοποίηση και στην διαχείριση των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με το παρόν άρθρο, θα ήθελα να αναφερθώ στην αξία της ανθρώπινης ζωής διαχρονικά. Την αξία της ζωής κάθε ανθρώπου. Με την ιδιότητα μου ως δευτεροετής φοιτητής στο οικονομικό πανεπιστήμιο Αθηνών, θα ήθελα να απευθυνθώ σε καθέναν πολίτη όχι για να κατευθύνω την σκέψη του αλλά για να τον ευαισθητοποιήσω απέναντι στο αβέβαιο μέλλον της χώρας στην οποία ζει.

Αγαπητέ συμπολίτη, εάν θες να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου και την καθημερινότητα σου, προς το καλύτερο, οφείλεις πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου. Ο ακραίος Ιδεαλισμός, δεν φέρνει ριζικά αποτελέσματα γύρω σου. Ο ακραίος ιδεαλισμός, γεννάει μίσος και το μίσος αποτυπώνεται στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου, στην τέχνη ενός λαού μέχρι και στα μουσικά ακούσματα. Για αυτούς τους λόγους, ως πολίτης με κριτική σκέψη δεν πρέπει να αποτελείς ΄΄ αντικείμενο ακουσίας επιρροής πληροφοριών ΄΄ αλλά να προβείς στην κατάλληλη έρευνα απέναντι σε ζητήματα που αφορούν το κοινό σύνολο.

Στον αντίποδα, η καλλιέργεια της ενσυναίσθησης μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο απέναντι στην διαφθορά, στην ημιμάθεια και στην απύθμενη ανάγκη ενός ανθρώπου να καταφέρει πράγματα πατώντας σε τρίτους. Η ενσυναίσθηση είναι το απαραίτητο στοιχείο της ηθικής ενός ανθρώπου, προκειμένου να επιτευχθεί η εξέλιξη του βιοτικού επιπέδου του συνόλου και όχι μόνο του ίδιου.

Από όλα τα παραπάνω αγαπητέ συμπολίτη, εάν θες να χαρακτηρίζεσαι ως πολίτης α΄ταξης, οφείλεις όχι μόνο να σκεφτείς, αλλά και να πράξεις ως διανοούμενος με κριτική σκέψη , με ενσυναίσθηση και με γνώμονα, την βελτιστοποίηση του κοινού συνόλου και όχι μόνο του εαυτού σου. Επιπροσθέτως, η αυτοκριτική που πρέπει να κάνεις, απέναντι προς τις πολυποίκιλες αποφάσεις σου, οι οποίες αφορούν μια ολόκληρη χώρα, θα πρέπει να έχει ως σκοπό, έναν καλύτερο κόσμο και όχι την ανάδειξη των προσωπικών σου συμφερόντων.

Ωστόσο, εάν δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε όλα τα παραπάνω, μην καλλιεργείς το μίσος. Μην σπέρνεις διχόνοια στην κοινή γνώμη, οφείλεις να σέβεσαι την άποψη του διπλανού σου . Όχι απαραίτητα επειδή είναι σωστή, αλλά επειδή νοιάζεσαι για τον διπλανό σου και για τους απογόνους σου. Το μίσος τείνει να διαχωρίζει τους αθρώπους. Το μίσος δημιουργεί ανθρώπους χωρίς εν συναίσθηση και καθιστά τον άνθρωπο, προϊόν του περιβάλλοντος του. Τέλος, σε δυσμενείς καιρούς η ενότητα, παραμένει πολυπόθητο ιδανικό, επειδή μέσω της ενότητας αναδεικνύεται η αλληλεγγύη και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Πίστεψε σε εσένα, για εσένα.
Τροφή για σκέψη.