Γράφει η Αθανασία Σπηλιοπούλου
Οι ελληνικές βουλευτικές εκλογές ολοκληρώθηκαν πλέον με το πέρας και του δεύτερου γύρου και την κατοχύρωση της αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας με ποσοστό που έγραψε ιστορία στα εκλογικά αποτελέσματα. Ωστόσο, σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές η Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπη με ένα ακόμα ιστορικό ρεκόρ το οποίο οφείλει να προβληματίζει κάθε υπεύθυνο πολίτη: την ένταξη τριών ακροδεξιών κομμάτων στο κοινοβούλιο.
Οι “Σπαρτιάτες”, το άρτι αφιχθέν από την αφάνεια κόμμα που απολαμβάνει και την υποστήριξη του καταδικασμένου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Ηλία Κασιδιάρη, η “Νίκη”, το κόμμα που οριακά έκλεψε την πρώτη θέση προτίμησης από τη Νέα Δημοκρατία όσον αφορά τους ψηφοφόρους της Μακεδονίας και η “Ελληνική Λύση”, το κόμμα που σύμφωνα με τον κύριο Βελόπουλο αν κάποιος το αποκαλέσει ακροδεξιό, τότε θα κινηθεί νομικά εναντίον του, είναι τα τρία κόμματα των οποίων η παρουσία στο ελληνικό κοινοβούλιο έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των συζητήσεων στη δημόσια σφαίρα το τελευταίο διάστημα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από τον φόβο για την ξαφνική άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα.
Είναι όμως ξαφνική αυτή η άνοδος; Και συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα;
Η απάντηση είναι αρνητική και στα δύο ερωτήματα.
Σύμφωνα με τον Τζιοβάνι Καπότσια, καθηγητή Συγκριτικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη συντελείται σταδιακά εδώ και 30 χρόνια. Η απόλυτη κορύφωση αυτής της ανόδου συντελέστηκε το 2015 με την μεταναστευτική κρίση κι έκτοτε… καλά κρατεί, αφού ένας στους έξι ευρωπαίους πολίτες, δηλαδή το 17,1%, τάσσεται υπέρ των ακροδεξιών κομμάτων.
Σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν δει τα ποσοστά της εγχώριας ακροδεξιάς τους να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο με τα πρόσφατα παραδείγματα της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Σουηδίας να κρούουν των κώδωνα του κινδύνου. Αντιστοίχως, τον ίδιο δρόμο ακολουθεί η Ισπανία, η Φινλανδία και η Πορτογαλία, ενώ η Ουγγαρία θεωρείται πρωτεργάτης στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
Γιατί συμβαίνει αυτή η άνοδος;
Η γαλλική εφημερίδα Le Monde θεωρεί πως η ευρύτερη δυσαρέσκεια των μεσαίων τάξεων αποτελεί τον πυρήνα αυτής της ανόδου. Μάλιστα, από τη δεκαετία του 1980 κιόλας και τις οικονομικές αποφάσεις που ψηφίζονταν τότε στις δυτικές χώρες σε συνδυασμό με την απαρχή της παγκοσμιοποίησης που οδήγησε στη μεταφορά των θέσεων εργασίας στο εξωτερικό, σήμερα η μεσαία τάξη πανευρωπαϊκά νιώθει ότι κινδυνεύει. Έτσι, θεωρεί ότι υποστηρίζοντας ένα ακροδεξιό κόμμα θα τιμωρήσει τα παραδοσιακά κόμματα που την τοποθέτησαν σε αυτή τη θέση.
Ο ιστορικός Κριστόφ Γκιγί σημειώνει, επίσης, πως τα μεγαλύτερα ποσοστά υποστήριξης της ακροδεξιάς προέρχονται από τις περιφέρειες και όχι από τις πρωτεύουσες, καθώς οι άνθρωποι εκεί δεν έχουν πρόσβαση στην πληθώρα των θέσεων εργασίας και στον πλούτο που συγκεντρώνονται στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Η περίπτωση της Ιταλίας

Η “Κεντροδεξιά Συμμαχία” στην Ιταλία που αποτελείται από το ακροδεξιό κόμμα “Αδελφοί της Ιταλίας” της Μελόνι, το ακροδεξιό κόμμα “Λέγκα” του Σαλβίνι, το κεντροδεξιό κόμμα “Forza Italia” του Μπερλουσκόνι και το κεντροδεξιό κόμμα “Εμείς οι μετριοπαθείς”, με ποσοστό 43,81% κέρδισε τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Η Τζόρτζια Μελόνι και το κόμμα της “Αδελφοί της Ιταλίας”, που αναδείχθηκαν οι νικητές μέσα σε αυτή τη συμμαχία, χάρη στο 26,44%, κυβερνούν την Ιταλία τους τελευταίους μήνες αλά… ακροδεξιά. Οι ψηφοφόροι της μετά το πέρας των εκλογών είχαν δηλώσει πως δεν τους ενδιέφερε που το κόμμα είναι ακροδεξιό, αρκούσε το γεγονός πως ήταν το μόνο κόμμα που πραγματικά πήγαινε κόντρα στην πολιτική του Μάριο Ντράγκι, τέως πρωθυπουργού της Ιταλίας.
Η περίπτωση της Γαλλίας

Τον Απρίλιο του 2022 η Μαρίν Λεπέν δεν κατάφερε να νικήσει τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, αλλά το 41,45% που συγκέντρωσε θεωρείται πρωτοφανής νίκη για τη γαλλική ακροδεξιά. Το πιο ανησυχητικό όμως, είναι τα αποτελέσματα της πρόσφατης δημοσκόπησης που έδειξε πως αν διεξάγονταν προεδρικές εκλογές τον Απρίλιο του 2023 στη Γαλλία, η Μαρίν Λεπέν θα ερχόταν πρώτη συγκεντρώνοντας το 55% των ψήφων. Ο λόγος που μια μεγάλη μερίδα του γαλλικού πληθυσμού κλίνει προς την ακροδεξιά; Η αυξημένη μουσουλμανική μετανάστευση στη χώρα…
Η περίπτωση της Ισπανίας

Σε λιγότερο από ένα μήνα και συγκεκριμένα στις 23 Ιουλίου, η Ισπανία θα προσφύγει πρόωρα στις κάλπες. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως έπειτα από την εκτεταμένη απογοήτευση από την πολιτική του Πέδρο Σάντσεθ, η Ισπανία θα είναι η επόμενη ευρωπαϊκή χώρα με ακραία συντηρητική κυβέρνηση, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ιταλίας. Οι τοπικές εκλογές της 28ης Μαϊου ανακήρυξαν νικητή το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και κανένας δεν αμφιβάλλει πως θα κερδίσει και τις εθνικές εκλογές. Το ζήτημα όμως είναι ότι θα χρειαστεί -και θα αναζητήσει- και την υποστήριξη του ακροδεξιού κόμματος, Vox.
Η περίπτωση της Ουγγαρίας

Στην Ουγγαρία μια μη-ακροδεξιά πολιτική φαντάζει πλέον ένα μακρινό παρελθόν, αφού ο αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος “Φίντες”, Βίκτορ Όρμπαν, είναι ο πρωθυπουργός της χώρας από τον Μάιο του 2010! Μάλιστα, τον Απρίλιο του 2022, οπότε και πραγματοποιήθηκαν οι πιο πρόσφατες εθνικές εκλογές της Ουγγαρίας, οι διαδηλώσεις που τις διαδέχθηκαν δεν είχαν τελειωμό, αφού οι πολίτες μιλούσαν για σενάρια νοθείας.
Η περίπτωση της Σουηδίας

Η σκανδιναβική χώρα που μας έχει συνηθίσει σε καινοτομίες και ελευθερίες δίχως προηγούμενο, δυστυχώς, δεν μένει εκτός από το φάσμα της ακροδεξιάς. Στις εκλογές της 11ης Σεπτεμβρίου 2022, οι “Σουηδοί Δημοκράτες”, το ακροδεξιών καταβολών κόμμα, ήρθαν δεύτεροι με ποσοστό 20,5%. Οι ψηφοφόροι του εν λόγω κόμματος δηλώνουν πως η εγκληματικότητα είναι ένα σοβαρό θέμα και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην ακροδεξιά, ώστε να το λύσει με τα αποτελεσματικά -σύμφωνα με τους ίδιους- μέσα της…
Η περίπτωση της Φινλανδίας

Η Φινλανδία, ακολουθώντας το παράδειγμα της γειτονικής της Σουηδίας, στις πρόσφατες εθνικές της εκλογές είδε το ακροδεξιό κόμμα “Αληθινοί Φινλανδοί” να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με ποσοστό 20,1%. Ένα ποσοστό που εντός μιας τετραετίας αυξήθηκε κατά σχεδόν 3 μονάδες, από το 17,5%.
Η περίπτωση της Πορτογαλίας

Στην Πορτογαλία ηχεί η λέξη “Αρκετά!”, καθώς αυτό σημαίνει το όνομα “Chega!” που έχει το ακροδεξιό κόμμα της χώρας. Μετρά 12 έδρες στο κοινοβούλιο και είναι η τρίτη πολιτική δύναμη της Πορτογαλίας με ποσοστό υψηλότερο του 13%, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις. Μάλιστα, το “Chega!” αναμένεται να εισέλθει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις εκλογές του επόμενου έτους! Ο πολιτικός προγραμματισμός του εν λόγω κόμματος δεν είναι άλλος φυσικά από μια ρητορική η οποία περιλαμβάνει αντι-LGBTQ+, αντιμεταναστευτικό, αντι-φεμινιστικό και φιλο-συνωμοσιολογικό λόγο.
Η ακροδεξιά στην Ευρώπη έχει ανοδική πορεία τα τελευταία 30 χρόνια και πρέπει να δράσουμε τώρα, όσο ακόμα προλαβαίνουμε να εμποδίσουμε γεγονότα που άπαξ και συμβούν δεν θα υπάρχει γυρισμός. Κανένας ευρωπαίος πολίτης του 21ου αιώνα δεν επιθυμεί να δει την ιστορία του προηγούμενου αιώνα να επαναλαμβάνεται, πόσο μάλλον να τη βιώσει!
Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν απηχούν την άποψη της συντακτικής ομάδας ούτε του Pnyka Org.
Διαβάστε περισσότερα: Τιτανικού
Τιτανικού