Γράφε η Φωτεινή Σμυρνή Επανάσταση Γαρυφάλλων
Η Πορτογαλία στις αρχές της δεκαετίας του ΄70, διένυε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή. Ήδη από το έτος 1926, ευρισκόταν σε καθεστώς φασιστικής δικτατορίας, το οποίο επιβλήθηκε από πραξικοπηματίες στρατιωτικούς. Επικεφαλής ήταν ο Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, του οποίου η προσωπικότητα ξεχώρισε κατά τη προκειμένη περίοδο. Το διάστημα της διακυβέρνησής του δημιούργησε ένα καθεστώς που ονομάσθηκε ως «Νέο Κράτος». Ο ίδιος κυβέρνησε κατά τη περίοδο από το 1932 έως το 1968 κι ύστερα τον διαδέχθηκε ο τότε καθηγητής Νομικής, ονόματι Μαρσέλο Καετάνο, ο οποίος με τη σειρά του παρέμεινε στη διακυβέρνηση έως το 1974.
Λόγω της έντονης δυσαρέσκειας που επικρατούσε στη χώρα, συγκροτήθηκε από στρατιωτικούς το λεγόμενο «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων», με απώτερο σκοπό να κατορθώσουν να ανατρέψουν τα υπάρχοντα δεδομένα. Αρχηγός του συγκεκριμένου Κινήματος ήταν ο ταγματάρχης Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο. Είχε αποφασισθεί πως τα συνθηματικά της εξέγερσης θα ήταν δύο τραγούδια, το πρώτο με τίτλο «Μετά το Αντίο» και το δεύτερο «Γκράντολα, μελαψή πόλη». Το δεύτερο κατά σειρά τραγούδι, ήταν εκείνο που απετέλεσε το έναυσμα για την επιγενόμενη εξέγερση.
Στις 25 Απριλίου του 1974, τα μέλη του προαναφερόμενου Κινήματος κατόρθωσαν να καταλάβουν εξέχουσας σημασίας θέσεις εξουσίας στη χώρα. Επιπλέον, οι ίδιοι είχαν προβεί σε σχετική έκκληση προς τους κατοίκους της Λισαβόνας, ώστε οι τελευταίοι να παραμείνουν στα σπίτια τους, για να αποφευχθεί η ανάμειξή τους στα γεγονότα που θα επρόκειτο να ακολουθήσουν. Πάραυτα, χιλιάδες κόσμου παρευρέθηκαν στους δρόμους της χώρας, όπου με παρότρυνσή τους, οι στρατιώτες τοποθέτησαν στις κάννες των όπλων τους από ένα κόκκινο γαρύφαλλο ως ένδειξη ειρήνης και συμφιλίωσης. Απόρροια της ενέργειας αυτής, ήταν να αποδοθεί κι η ανάλογη ονομασία στην Επανάσταση.
Ύστερα από σχεδόν έξι ώρες από την εν λόγω εξέγερση η Χούντα κατέρρευσε. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι ανθρώπινες απώλειες εξαιτίας της ανωτέρω κατάστασης ήταν ελάχιστες. Μετά την επιτυχή έκβαση του Κινήματος, απελευθερώθηκαν πολιτικοί κρατούμενοι κι ακτήμονες αγρότες κατέλαβαν εκτάσεις γαιοκτημόνων, οι οποίοι δημιούργησαν αυτοδιοικούμενους συνεταιρισμούς. Επίσης, στις 28 Απριλίου επέστρεψε από το Παρίσι ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Μάριο Σοάρες και μετέπειτα ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος, Αλβάρο Κουνιάλ. Σε σχετική εκδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς ήταν από κοινού ομιλητές, η οποία μάλιστα μετατράπηκε σε συλλαλητήριο.
Έν συνεχεία, στις 25 Απριλίου του έτους 1975, πραγματοποιήθηκαν στη χώρα οι πρώτες ελεύθερες εκλογές, με στόχο να ψηφισθεί νέο Σύνταγμα. Το έτος 1976 διοργανώθηκαν ξανά εκλογές, όπου η συνταγματική κυβέρνηση ανέλαβε καθήκοντα. Πρόεδρος ήταν ο στρατηγός Αντόνιο Ραμάλιο Εάνες και πρωθυπουργός ο σοσιαλιστής Μάριο Σοάρες. Παράλληλα με τη λήξη της Χούντας, έλαβε τέλος και η αποικιοκρατική εποχή. Η πορεία της χώρας είχε προφανώς διαφοροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό συγκριτικά με το παρελθόν, η οποία κι έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1986.
Για τη Πορτογαλία η συγκεκριμένη ημέρα κατέχει υψίστη σημασία και λόγω αυτού οι πολίτες της της αποδίδουν τον απαιτούμενο φόρο τιμής. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πως επηρέασε θετικά τις χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο, διότι κατόρθωσε να μεταφέρει ένα ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης. «Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων», χαρακτηρίσθηκε ως το τρίτο κύμα του εκδημοκρατισμού, όπως διατυπώθηκε από τον αμερικανικής καταγωγής πολιτικό επιστήμονα Σάμιουελ Φίλιπς Χάντιγκτον.
Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν απηχούν την άποψη της συντακτικής ομάδας ούτε του Pnyka Org.
Διαβάστε περισσότερα: Επανάσταση Γαρυφάλλων
Επανάσταση Γαρυφάλλων