Υπό τον ζυγό της ένδειας

Γράφει ο Βασίλης Τριανταφύλλου ένδεια

Απανωτά χτυπήματα δίχως δυνατότητα αντίστασης δέχονται οι “κοινοί θνητοί ” από τα κλιμάκια της ενεργειακής ακρίβειας, της αισχροκέρδειας, των δολιοφθορών και των ιθυνόντων που κρίνονται ανεπαρκείς στην ανάσχεση της οικονομικής λαίλαπας. Θύελλα που προοιωνίζεται μια χρονιά με ισχνή καταναλωτική δύναμη και διαδοχική εδραίωση της φτωχοποίησης στα χειμαζόμενα από τις αλλεπάλληλες κρίσεις νοικοκυριά.

Η ιστορία έχει αποδείξει πολλάκις πως την επαύριον κάθε κρίσης ο ουρανός ξαστερώνει καθώς μετά την τρικυμία στην μηχανή των αγορών επέρχεται η ομαλή λειτουργία της και τα γρανάζια τίθενται πάλι στην αέναη περιδίνηση τους διαγράφοντας οικονομικούς κύκλους όπερ σημαίνει αιώνια εναλλαγή ανάμεσα σε οικονομική ύφεση και άνθιση. Τι συμβαίνει όμως όταν η εξέλιξη της ροής αυτού του κύκλου είναι έρμαιο εξωτερικών δυνάμεων που βρίσκονται εκτός της διακριτικής ευχέρειας μας;

Η έκπληξη έχει πάψει να υφίσταται από την καθημερινό βομβαρδισμό με αποκρουστικά γεγονότα και αποτροπιασμούς – έξις δευτέρα φύσις – με αποτέλεσμα οι σκώληκες και τα τρωκτικά της πολιτικής σκηνής σε διεθνές και εσωτερικό επίπεδο να τροφοδοτούνται από την συστηματική αδιαφορία που επιδεικνύεται. Έτσι προλειαίνεται το έδαφος για την δημιουργία ενός απαράλλαχτου οικονομικού βίου που διέπεται από Βαβυλωνιακή σύγχυση και αδυναμία συνεργασίας.

Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις και την υποβόσκουσα διεθνή αβεβαιότητα πρέπει να εμπεδωθούν οι νοσογόνοι παράγοντες που επιφέρουν την ακανόνιστη λειτουργία της οικονομικής μηχανής. Η εκτίναξη του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη στο ιστορικό ποσοστό του 10% τον Σεπτέμβριο και η ανησυχία λόγω των δυσοίωνων προβλέψεων για την αποκλιμάκωση του, αφού στον ορίζοντα διαφαίνεται ο χειμώνας, συνιστούν στο περαιτέρω σκούριασμα των εξαρτημάτων της. Από την μεριά της η Ελλάδα στο 12,1% διένυσε τον μήνα έχοντας κατακτήσει την έκτη θέση στο ράλι του πληθωρισμού μεταξύ 19 χωρών-μελών.

Ασυμφωνία επικρατεί και στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ όπου το επιτόκιο της FED καταγράφεται στο 3%-3,25%. Άμεση επιδίωξη του διοικητικού συμβουλίου της με τον νέο κύκλο αυξήσεων των επιτοκίων είναι ο περιορισμός της αναταραχής στις χρηματοπιστωτικές αγορές και η λειτουργία του ως φράγμα στην ολοένα και αχαλίνωτη αναρρίχηση των τιμών. Στον αντίποδα, παρά τις ευεργετικές επιδράσεις που θα σημάνει η πρακτική τους όπως η ενδυνάμωση του δολαρίου, θα επιδεινωθεί η οικονομική κατάσταση στην Βρετανία και στους «αδύναμους παίκτες» της Ευρώπης καθώς το δολάριο είναι παγκόσμιο μέσο συναλλαγών και η αξία του θα αυξηθεί κατακρημνίζοντας την λίρα στα τάρταρα.

Κοινός τόπος και μοιραία κατάληξη στις δύο ηπείρους ανεξαρτήτως οικονομικής πολιτικής ή νομισματικής σύσφιγξης είναι η επέλαση της ύφεσης και των αστάθμητων συνεπειών που αναμένεται να αφήσει στο διάβα της. Αξιοσημείωτο είναι πως η οικονομική ύφεση θα πλήξει σε μικρότερο βαθμό χρονικά και βαριά τις ΗΠΑ συγκριτικά με την Ευρωζώνη.

Από πολιτιστική πολυμορφία και πληθώρα αντιθέσεων όσον αφορά το χρώμα, τις αντιλήψεις, τα «πιστεύω», τις κοσμοθεωρίες χαρακτηρίζεται η Ε.Ε. αλλά και από την χρυσή τομή δηλαδή την γέφυρα όπου συντελείται η μέθεξη και κάθε χάσμα εκμηδενίζεται. Οι ευρωπαϊκές αρχές αποτελούν τον στυλοβάτη αυτής της διασύνδεσης και όταν τα συγκεκριμένα ιδανικά διέρχονται κρίση τότε το οικοδόμημα κινδυνεύει να καταρρεύσει.

Στους κόλπους της Ε.Ε. παρατηρούνται ρήγματα από την ανάδειξη της ατομικότητας εις βάρος της ολότητας αφού το Βερολίνο αποφάσισε να μην πλεύσει σε μια κοινή γραμμή για την εύρεση της λύσης στην ενεργειακή μάστιγα και να δαπανήσει 200 δις. ώστε να ανακόψει την καλπάζουσα ακρίβεια στα δικά της γεωγραφικά όρια. Το παράδειγμα της Γερμανίας ακολουθήθηκε από πολλές χώρες-μέλη όπως η Πολωνία που πήρανε την πρωτοβουλία να δράσουν ανεξάρτητα και συμφεροντολογικά. Η κατάληξη αυτή ήταν άφευκτη και αυτό τεκμαίρεται από την απουσία συνεννόησης στο πλαίσιο λήψης μέτρων όπως το πλαφόν στην τιμή πώλησης του φυσικού αερίου που συστηματικά αποσιωπήθηκε και παραγκωνίστηκε στο περιθώριο αναδεικνύοντας έτσι ηπιότερες λύσεις και ίσως ατελέσφορες.

Ο καιρός επιτάσσει την ανεύρεση της αλήθειας και την γέννηση μιας λύσης μέσω του γόνιμου διαλόγου και της αλληλεγγύης ως βασικών συνιστωσών στις συνεδριάσεις της κομισιόν και όχι της απομονωτικής περιχαράκωσης της κάθε χώρας και της άνευ αντικρίσματος λήψης μέτρων δίχως την αρμόζουσα επεξεργασία. Η εξάπλωση της φτώχειας φαντάζει αδάμαστη και στο πέρασμα του χρόνου αναπότρεπτη, γι’ αυτό είναι ανάγκη η πείνα να καταποντιστεί από την σκέψη του μέλλοντος · διότι είναι η χειρότερη μορφή βίας. ένδεια ένδεια ένδεια

Διαβάστε περισσότερα: ένδεια

ένδεια ένδεια ένδεια ένδεια