Γράφει η Χριστίνα Λιάνη
Παρακολουθώντας έντρομη όλα όσα συμβαίνουν στη Σανγκάη τις τελευταίες ημέρες, ένιωσα μία έντονη ανάγκη να αναφερθώ στο χάος που έχει προκαλέσει η πολιτική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Την ίδια στιγμή που στη χώρα μας ορισμένοι τηρούν αιδήμονα σιωπή απέναντι στην ταπείνωση που βιώνουν οι Κινέζοι πολίτες, αλλά οικειοποιούνται το ελληνικό Σύνταγμα, κάνοντας λόγο για «ανελευθερία», πλήθος εικόνων, που προκαλεί τρόμο σε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, έχει κατακλύσει το διαδίκτυο. Εικόνες που παραπέμπουν σε «σκηνές» βγαλμένες από ταινία, αλλά δυστυχώς αποτελούν σύγχρονη πραγματικότητα, ακόμη και εάν φέρνουν στη θύμηση μας μία άλλη εποχή.
Η στρατηγική «Zero Covid», που με μανία προσπαθεί να εφαρμόσει ο Σι Τζινπίνγκ, δεν απέχει ιδιαίτερα από την τακτική που ακολούθησε ο Μάο για να απαλλαχθεί από την ύπαρξη των σπουργιτιών, το 1958. Ήταν άνοιξη όταν η τότε κομμουνιστική κυβέρνηση της Κίνας ξεκίνησε μία τιτάνια εκστρατεία για την εξόντωση των σπουργιτιών, τα οποία ο Μάο χαρακτήριζε ως παράσιτα, βασισμένος στο πρόσχημα ότι έτρωγαν τις καλλιέργειες, στερώντας από τους πολίτες τους καρπούς των κόπων τους.
Σε διάστημα τριών ημερών, – τόσο διήρκεσε η εκστρατεία – οι άνθρωποι χτυπούσαν κατσαρόλες και τηγάνια προκειμένου να εμποδίσουν τα πουλιά να σταθούν οπουδήποτε λόγω της βοής, γεγονός που θα είχε ως συνέπεια να χάσουν τις αισθήσεις τους και να πέσουν – νεκρά – στο έδαφος. Ακόμη και μικρά παιδιά στόχευαν με πέτρες και σφεντόνες τα άτυχα πουλιά. Το αποτέλεσμα; Περίπου δύο δισεκατομμύρια σπουργίτια σκοτώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες. Η βαρβαρότητα, όμως, δεν σταματά εδώ. Σανγκάη Σανγκάη Σανγκάη Σανγκάη Σανγκάη Σανγκάη
Η πολιτική του «Μεγάλου Τιμονιέρη» και ορκισμένου κομμουνιστή, Μάο Τσε Τούνγκ ( Mao Zedong ), οδήγησε στην αύξηση των καταστροφών στις σοδειές, από τα έντομα, ενώ πολλά είδη βλαβερών εντόμων άρχισαν να αναπτύσσονται σε ολόκληρη τη χώρα. Τότε, την εμφάνιση του έκανε ένας από τους πιο καταστροφικούς λοιμούς παγκοσμίως, ο οποίος έμελλε να τερματίσει – βασανιστικά – τις ζωές 15 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ωστόσο, ο Ολλανδός ιστορικός, Φρανκ Ντίκοτερ, αναφέρει ότι ο αριθμός των νεκρών, πιθανότατα, ανερχόταν σε 45 εκατομμύρια. Η φρίκη αποτυπώνεται και στις χιλιάδες περιπτώσεις κανιβαλισμού που καταγράφηκαν στη χώρα τη περίοδο εκείνη.
Ας επανέλθουμε, όμως, στο σήμερα, στην Κίνα του 2022, όπου ο φόβος, που έχουν προκαλέσει τα δρακόντεια μέτρα της κομμουνιστικής κυβέρνησης, όλο και αυξάνεται. Παρά το γεγονός ότι η νέα μετάλλαξη «Όμικρον» που πλήττει την Κίνα είναι πιο ήπια παραλλαγή του ιού, παρά την άμεση διαθεσιμότητα του εμβολίου, ο Σι, σαν ένας άλλος Μάο, εμμένει στην αυταρχική στρατηγική του για εξάλειψη του Covid, αγνοώντας τις συμβουλές των ειδικών για εγκατάλειψη της ανωτέρω πολιτικής. Το πιθανότερο είναι να αναρωτιέστε: Γιατί τα κάνει όλα αυτά;
Η απάντηση είναι απλή. Ο Σι, πολιτικοποιώντας την πανδημία, στοχεύει στην εξασφάλιση μίας τρίτης θητείας στο 20ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, που θα λάβει χώρα το επερχόμενο Φθινόπωρο. Κατευθυνόμενος από την επιθυμία για επιτυχία του σχεδίου του, θέλει να αποδείξει ότι το μοντέλο διακυβέρνησης που ακολουθεί η Κίνα είναι ανώτερο, πιο αποτελεσματικό και, ταυτοχρόνως, καλύτερο από το αντίστοιχο που εφάρμοσαν οι συγκαιρινές φιλελεύθερες δημοκρατίες. Και, μάλιστα, δεν διστάζει να χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να υλοποιήσει αυτόν τον στόχο.
Άνθρωποι αυτοκτονούν λόγω της απόγνωσης, ενώ τα ουρλιαχτά αρκετών πολιτών ακούγονται από τα παράθυρα σχεδόν κάθε βράδυ, την ώρα που drones πετούν ανάμεσα από τα κτήρια, αναπαράγοντας το εξής μήνυμα: “Συμμορφωθείτε με τους περιορισμούς του Covid. Ελέγξτε την επιθυμία της ψυχής σας για ελευθερία. Μην ανοίγετε το παράθυρο και μην τραγουδάτε”.
Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα με την οποία έρχεται αντιμέτωπος ο κινεζικός λαός. Μία πραγματικότητα που έχει οδηγήσει σε περιστατικά, που θυμίζουν πεδία μάχης, με τους πολίτες να συγκρούονται μεταξύ τους σε καταστήματα ανεφοδιασμού, σε μια προσπάθεια τους να προμηθευτούν τρόφιμα, ώστε να μη πεθάνουν από τη πείνα.
Όμως, η κατάσταση είναι απελπιστική και στα κέντρα που μεταφέρονται όσοι νοσούν από Covid-19, τα λεγόμενα «στρατόπεδα συγκέντρωσης», ένας χαρακτηρισμός που έχει αποδοθεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οικογένειες θυμάτων αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ο θάνατος των συγγενών τους δεν προήλθε από τη μόλυνση, αλλά από τις συνθήκες νοσηλείας εντός των κέντρων. Να επισημανθεί, επίσης, ότι ορισμένα κέντρα βρίσκονταν, υπό άσχημες συνθήκες, και δεν διέθεταν είδη πρώτης ανάγκης, με αποτέλεσμα αρκετοί πολίτες να παλέψουν για λίγο φαγητό και νερό.
Τραγική, βέβαια, είναι και η αντιμετώπιση που εισπράττουν τα κατοικίδια ζώα. Σάλο προκάλεσε η είδηση ότι ένας υγειονομικός ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου το corgi μίας κατοίκου της Σανγκάη, η οποία νόσησε και το άφησε ελεύθερο καθώς δεν ήταν σε θέση να το φροντίσει. Εξαιτίας του συμβάντος, υπήρξε κινητοποίηση από πολίτες που, εθελοντικά, επιχειρούν να προστατεύσουν τα ασυνόδευτα κατοικίδια, φιλοξενώντας τα οι ίδιοι.
Κι ενώ η κανονικότητα έχει επανέλθει σχεδόν σε όλο τον πλανήτη, τα γεγονότα στη Σανγκάη μάς υπενθυμίζουν το πόσο θανατηφόρα μπορεί να αποβεί η αυταρχική ιδεολογία που ορισμένα πρόσωπα έχουν ως πρότυπο. Πρόσωπα που ασκούν επιρροή στον δημόσιο βίο, πολλώ δε μάλλον, πρόσωπα που ηγούνταν χωρών, όπως ο κύριος Τσίπρας, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξη του, υποστήριξε ότι «όλα τα λουλούδια ανθίζουν» στο κόμμα του, επικαλούμενος τον Μάο, που αφάνισε εκατομμύρια ανθρώπους με τη πολιτική του.
Όμως, ο Μάο, κάποτε είπε ότι «Ο κομμουνισμός δεν είναι αγάπη! Ο κομμουνισμός είναι ένα σφυρί που χρησιμοποιούμε για να καταστρέψουμε τους εχθρούς μας!»
Άραγε, πότε θα σταματήσουν ορισμένοι να κρύβονται πίσω από αυτό το «σφυρί», επικαλούμενοι τις λέξεις «ανθρωπιά» και «αλληλεγγύη»;
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.
Διαβάστε Περισσότερα: Σανγκάη
Η ανομία ως βασική ιδεολογία του ελληνικού κράτους
Ήταν ένα ακόμα γεγονός από τα πολλά , μια ακόμη
απόδειξη ότι τα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας βρίσκονται στο έλεος των
τραμπούκων
Πρόωρες κάλπες ή εξάντληση τετραετίας;
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει συχνά με τις δηλώσεις του εμφανές πως πρόθεσή του είναι η τωρινή κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία
Διότι, όπως μας διδάσκει ο πατέρας των Διεθνών Σχέσεων Θουκυδίδης, αποφάσεις και αναλύσεις που βασίστηκαν στο θυμικό και όχι τη λογική, οδήγησαν σε λάθη και καταστροφές.
