“Αυτό ακριβώς τίποτα άλλο” – Θωμάς Ματσιος, Προεδρος Π.Α.Ε. Έδεσσαϊκού πρόταση μομφής
Η φράση αυτή έχει εμπεδωθεί στην καθομιλουμένη ως παραπέμπουσα σε δηλώσεις αντιφατικές, συγκεχυμένες, και οι οποίες στερούνται ουσιαστικού νοήματος. Γι’ αυτό και, νομίζω, πως δεν θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε πληρέστερα τις δηλώσεις του νεοεκλεγέντος προέδρου του Κινήματος Αλλαγής για την πρόταση μομφής που κατέθεσε το πρωί της Πέμπτης ο κ. Αλέξης Τσίπρας.
Ο κ. Ανδρουλάκης, με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δήλωσε ότι θα υπερψηφίσει την πρόταση δυσπιστίας στα πλαίσια της εκ μέρους του ΚΙΝΑΛ αρνητικής αξιολόγησης της Κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, όμως, τάχθηκε κατά της πιθανής διεξαγωγής εκλογών, χαρακτηρίζοντας μάλιστα «αδιανόητο» να ζητούνται εκλογές σε αυτή την κρίσιμη πανδημική καμπή που διανύει η χώρα.
Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς είναι η πρόταση μομφής. Στο συνταγματικό κείμενο (συγκεκριμένα στο άρθρο 84 του Συντάγματος) απαντάται ως «πρόταση δυσπιστίας» και συνδέεται με την λεγόμενη «κοινοβουλευτική ευθύνη» της Κυβέρνησης. Σε αδρές γραμμές σημαίνει ότι αν η Βουλή εκφράσει δυσπιστία προς την Κυβέρνηση, η τελευταία υποχρεούται να παραιτηθεί.
Η πρόταση δυσπιστίας υπογράφεται από το ένα έκτο κατ’ ελάχιστον των βουλευτών. Μετά την υποβολή της αρχίζει η τριήμερη συζήτηση επί των θεμάτων που περιλαμβάνονται στην πρόταση, και τα μεσάνυκτα της τρίτης μέρας διεξάγεται η σχετική ονομαστική ψηφοφορία. Προκειμένου να γίνει δεκτή η πρόταση δυσπιστίας, απαιτείται να υπερψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των βουλευτών, δηλαδή πρέπει να εγκρίνουν την πρόταση 151 βουλευτές.
Σε αυτή την περίπτωση η Κυβέρνηση στερείται της εμπιστοσύνης της Βουλής, και δεν έχει παρά να παραιτηθεί. Στη συνέχεια, διορίζεται Κυβέρνηση από την κοινοβουλευτική ομάδα που διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή και ο αρχηγός αυτής διορίζεται Πρωθυπουργός. Αν κανένα από τα υπόλοιπα κόμματα δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, ακολουθούν εκλογές.
Υποτεθείσθω, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση δεν κατορθώνει να συγκεντρώσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής, παρότι η κοινοβουλευτική της ομάδα απαρτίζεται από 157 βουλευτές, και κατά συνέπεια παραιτείται, ως οφείλει. Σε αυτό το σημείο πρέπει να παρατηρηθεί ότι οι λοιπές κοινοβουλευτικές ομάδες απέχουν κατά πολύ από την απόκτηση της απόλυτης πλειοψηφίας μέσω μίας ενδεχόμενης προσχώρησης σε αυτές των καταψηφισάντων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.
Τούτου δοθέντος, και με την προς ώρας ασφαλή πιθανολόγηση ότι τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας δεν θα προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ, και τουλάχιστον όχι σε τέτοια έκταση ώστε από 85 μέλη η κοινοβουλευτική του ομάδα να φθάσει τα 151, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές.
Με μία συνδυαστική επισκόπηση των δηλώσεων του κ. Ανδρουλάκη και των ως άνω παρατεθέντων, διαπιστώνεται ότι ο κ. Ανδρουλάκης, είτε δεν γνωρίζει τα διαδικαστικά της πρότασης δυσπιστίας, κάτι που δεν προκύπτει από τα λεγόμενά του, είτε πιθανολογεί μέχρι βεβαιότητας ότι με το πέρας της διαδικασίας η Κυβέρνηση θα εξακολουθήσει να φέρει την εμπιστοσύνη της Βουλής παρά την καταψήφισή της και από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του. Και πράγματι, την εκδοχή αυτή θεωρεί ως πιθανότερο σενάριο, όπως παραδέχθηκε.
Παρά ταύτα, η επιλογή του να υπερψηφίσει την πρόταση μομφής εξακολουθεί να προσκρούει με κατάφωρη ασυνέπεια στην δριμεία κριτική του κατά των «μικροπολιτικών παιχνιδιών του κυρίου Τσίπρα» όπως χαρακτήρισε την ίδια την πρόταση. Κι ενώ, λοιπόν, όπως δήλωσε, θεωρεί αδιανόητο το αίτημα των εκλογών, δηλώνει την ίδια στιγμή ότι θα συνηγορήσει υπέρ αυτού του αδιανόητου αιτήματος, υπερψηφίζοντας την πρόταση μομφής. Και όλη αυτή την παραδοξολογία δικαιολογεί επί τη βάσει της επιβαλλόμενης αρνητικής αξιολόγησης της Κυβέρνησης.
Στα νομικά υπάρχει η αρχή «non venire contra factum proprium», που σημαίνει ότι η αντιφατική συμπεριφορά απαγορεύεται και βλάπτει αυτόν που την επιδεικνύει. Και ναι μεν στα πολιτικά μπορεί μία τέτοια συμπεριφορά να επιτρέπεται, πλην όμως ενδέχεται στο τέλος της ημέρας οι συνέπειες να είναι οι ίδιες. Τίποτε δεν είναι βέβαιο, μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι. Πρόταση μομφής πρόταση μομφής