Γράφει η Νάσια Λάμπρου
Το σύνδρομο Μινχάουζεν έρχεται σήμερα στο προσκήνιο με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό της Πάτρας που έχει προκαλέσει οργή και αποτροπιασμό σε όλη την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο.
Το σύνδρομο αυτό είναι σπάνιο ,αλλά όταν αυτό εκδηλώνεται οι συνέπειες είναι ολέθριες και τρομακτικές.Σύνδρομο Μινχάουζεν, είναι μια κατάσταση κατά την οποία ένας φροντιστής δημιουργεί την εμφάνιση προβλημάτων υγείας σε ένα άλλο άτομο, συνήθως στο παιδί του. Στη συνέχεια το παρουσιάζει ως άρρωστο ή τραυματισμένο .
Η επικινδυνότητα του συνδρόμου αυτή είναι φανερή αφού μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο στο παιδί ή τον πολύ σοβαρό τραυματισμό του.Η αιτία αυτού του συνδρόμου είναι άγνωστη, αν και σε πολλές περιπτώσεις πίσω από αυτή την διαταραχή έχουν εμφανιστεί ιστορικά κακοποίησης του θύτη στο παρελθόν από άτομο με αυτό το σύνδρομο ή η ανάγκη του να χειραγωγήσει τους γιατρούς.
Επίσης, η περίοδος εγκυμοσύνης είναι επικίνδυνος παράγοντας για αυτό το σύνδρομο αφού είναι ένα ερέθισμα που επηρεάζει αρκετά την ψυχολογία μιας μητέρας.Στο σύνδρομο Μινχάουζεν δι’ αντιπροσώπου, ένας φροντιστής κάνει ένα εξαρτώμενο άτομο να φαίνεται ψυχικά ή σωματικά άρρωστο για να κερδίσει την προσοχή.
Για να διαιωνίσει την ιατρική σχέση, ο φροντιστής παραποιεί συστηματικά τα συμπτώματα, κατασκευάζει ενδείξεις, χειραγωγεί εργαστηριακές εξετάσεις ή ακόμη και σκόπιμα βλάπτει το εξαρτώμενο άτομο (π.χ. με δηλητηρίαση, ασφυξία, μόλυνση, σωματική βλάβη).Αυτό μας παραπέμπει και στην υπόθεση της Πάτρας, όπου η μικρή Τζωρτζίνα φαίνεται να δολοφονήθηκε με κεταμίνη μία άκρως δηλητηριώδη ουσία που χρησιμοποιείται μόνο για ιατρικούς λόγους στο κομμάτι της αναισθησιολογίας.Μελέτες έχουν δείξει ένα ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ έξι και δέκα τοις εκατό, καθιστώντας την ίσως την πιο θανατηφόρα μορφή κατάχρησης.
Το σύνδρομο Μινχάουζεν, πήρε το όνομα του από τον βαρόνο Μινχάουζεν που ήταν πρωταγωνιστής σε ένα βιβλίο το 1785 στο οποίο περιέγραφε φανταστικά γεγονότα μετά την άφιξη του από τον ρωσοτουρκικό πόλεμο.Τα άτομα που συνήθως είναι τα θύματα αυτής της ψυχολογικής διαταραχής, είναι παιδιά κάτω των 6 ετών αλλά δεν αποκλείεται να είναι και ενήλικες με αναπηρικά προβλήματα .
Το πως μπορούμε να καταλάβουμε τέτοιες περιπτώσεις, εξηγείται όταν η μητέρα παραπλανεί τους γιατρούς παρουσιάζοντας ψευδή συμπτώματα για το παιδί,αλλάζει τα αποτελέσματα ιατρικών εξετάσεων για να δείξει ότι το παιδί είναι άρρωστο και όταν καταλήγει πια στο μοιραίο που είναι να προκαλέσει θέματα υγείας στο παιδί της για να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί κατά εξακολούθηση να υποβάλλεται σε εξετάσεις και ιατρικές διαδικασίες που επιβαρύνουν την υγεία του , την αντοχή του και κυρίως την ψυχολογία του.
Όπως και στην υπόθεση της Πάτρας, το άτομο που πάσχει από αυτό το σύνδρομο συνήθως έχει ιατρικές γνώσεις που του επιτρέπουν με άνεση και αποτελεσματικότητα να επιτυγχάνει τους στόχους του.Κάποιοι τρόποι εκδήλωσης είναι ,όταν το παιδί έχει πολλές νοσηλείες,όταν τα συμπτώματα επιβάρυνσης του παιδιού υποχωρούν μόνο όταν ο φροντιστής δεν είναι παρών και όταν έχουν παρέλθει ύποπτοι θάνατοι και άλλων παιδιών στο συγκεκριμένο οικογενειακό περιβάλλον.
Η αντιμετώπιση του συνδρόμου Μινχάουζεν δεν είναι διόλου εύκολη, αφού ο θύτης συνεχώς ψεύδεται και αρνείται την φαρμακευτική αγωγή που είναι ο μόνος τρόπος να πάρει ψυχολογική βοήθεια και να αποφύγει την ίδια συμπεριφορά.Το τελευταίο όμως δεν είναι ποτέ σίγουρο αφού ο θύτης δεν αποκλείεται να επαναλάβει τις επικίνδυνες πράξεις του.
Μία πολύ γνωστή ιστορία ατόμου με σύνδρομο Μινχάουζεν είναι η Τάνια Ρέιντ το 1988.
Η συγκεκριμένη γυναίκα έστειλε 18 φορές τον 2χρονο γιο της στο νοσοκομείο κάθε φορά τις ίδιες ώρες και μέρες και μόνο όταν απουσίαζε ο άντρας της από το σπίτι .Τρία χρόνια πριν, η αδελφή του μικρού Μάικλ η οποία απεβίωσε είχε νοσηλευτεί 20 φορές και τελικά κατέληξε σε ηλικία 9 μηνών από καρδιακή ανακοπή με άγνωστα αίτια. Η Τάνια Ρέιντ αυτοπαγιδεύτηκε αφού μία μέρα εμφανίστηκε με ματωμένο δάχτυλο στο νοσοκομείο και έτσι κίνησε τις υποψίες των γιατρών ότι αυτή κρύβεται πίσω από τις ξαφνικές νοσηλείες των παιδιών. Καταδικάστηκε σε 62 χρόνια φυλάκισης και μέχρι και σήμερα επιμένει στην αθωότητα της . Ο μικρός Μάικλ είναι ασφαλής και ζει με τον πατέρα του.
Η Τάνια Ρείντ αποτελεί ένα τρανό παράδειγμα αυτής της διαταραχής αλλά και ένα χείριστο πρότυπο μητέρας.Έτσι και στην υπόθεση της Πάτρας που αναμφισβήτητα μας έχει ταρακουνήσει πολλά είναι τα κοινά στοιχεία με αυτά της υπόθεσης της Τάνιας Ρέιντ ,όπως ότι οι νοσηλείες των παιδιών ήταν επαναλαμβανόμενες και ότι είχε ήδη επέλθει θάνατος και άλλων παιδιών.Η αστυνομία συνεχίζει τις έρευνες της, για να λύσει το νήμα αυτής της συνταρακτικής υπόθεσης και να δικαιώσει τα 3 μικρά κορίτσια που από ότι φαίνεται δολοφονήθηκαν από την ίδια την μητέρα τους.
Τέλος, το σύνδρομο Μινχάουζεν αν και όχι πολύ συχνά εκδηλούμενο έχει επικίνδυνες έως και εγκληματικές συνέπειες για τα μικρά παιδιά που χάνουν άδοξα την ζωή τους από τις μητέρες τους. Η έννοια της λέξης μητέρα σε αυτές τις περιπτώσεις χάνει απόλυτα το νόημά της και την θέση της παίρνει η λέξη τέρας.
Διαβάστε Περισσότερα: Μινχάουζεν
Ρωσικοί βομβαρδισμοί στον σταθμό στο Κραματόρσκ με δεκάδες νεκρούς
Ο συγκεκριμένος σταθμός στο Κραματόρσκ χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση αμάχων από περιοχές που βομβαρδίζονται από τις ρωσικές δυνάμεις
Νομική ΕΚΠΑ: Καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση φοιτητή από καθηγητή
Ο Σύλλογος Φοιτητών καταγγέλλει σεξουαλική παρενόχληση φοιτητή από καθηγητή – Τα μηνύματα στα social media και το «κόψιμο» στα μαθήματα.
Ουκρανία: Οι ευθύνες μοιρασμένες, το βάρος για όλους
Δεν υπάρχει αμφιβολία, επίσης, πως οι δυτικές δυνάμεις δεν έχουν σκοπό να τερματίσουν τον πόλεμο και αυτό γιατί δεν τους ενδιαφέρει η Ειρήνη αλλά το όνομα τους και η ισχύς τους.
