Γράφει η Κώννα Λουκάνη
Και τελικά; Πως θα μπορούσε να οριστεί η παραβατικότητα; Τι είναι αυτή η λέξη, τι ορίζει, τι σημαίνει; Είναι απλά μία λέξη; Είναι απλά ένας νόμος που δεν τηρήθηκε; Είναι ένα συναίσθημα που θεωρήθηκε από κάποιον πως μπορεί να εκφραστεί μόνο έτσι; Ή είναι κάτι που μόνοι μας προωθούμε εσκεμμένα και μη; Ερωτήσεις που τον τελευταίο καιρό είμαι σίγουρη όλοι έχουμε κάνει στους εαυτούς μας. Το ζήτημα είναι γιατί όμως τώρα; Γιατί η παραβατικότητα έχει αρχίσει να “ορίζει” τις ζωές μας;
Το τελευταίο έτος μόνιμα στα Μ.Μ.Ε αναφέρονται γεγονότα παραβατικής συμπεριφοράς είτε αυτά αφορούν ενήλικες είτε ανήλικα. Φόνοι, ξυλοδαρμοί, βιασμοί, λεκτική κακοποίηση, ακραίος σχολικός εκφοβισμός. Τα φαινόμενα αυτά είναι κυρίαρχα και μας απασχολούν όσο ποτέ, έχουν καταντήσει να είναι μια νέα “μόδα”. Όλοι ψάχνουμε τα αίτια, όλοι κατηγορούμε, όλοι κρίνουμε, όλοι αποδοκιμάζουμε. Ίσως τελικά αυτή να είναι η απάντηση που ψάχνουμε. Έχουμε την τάση σαν κοινωνία να μπορούμε να κρίνουμε αλλά και να αγνοούμε εξίσου καλά. Παραβατικότητα
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τους γύρω μου να κρίνουν όταν δεν πρέπει να κρίνουν και να αγνοούν όταν θα έπρεπε να δράσουν. “Άστον όταν μεγαλώσει θα μάθει”, “παιδί είναι μωρέ σιγά”, “μη το κάνεις τόσο δραματικό όλα τα παιδάκια το κάνουν”. Μήπως εν τέλει αυτή είναι η αρχή της έξαρσης της παραβατικότητας; Μήπως πρέπει να μπαίνουν όρια; Να υπάρχει μια διαχώριση μεταξύ του καλού και του κακού; του πρέπει και του δεν πρέπει; Όσο ο καιρός περνάει όλοι μιλάνε για αύξηση του φαινομένου. Αύξηση του φαινομένου κυρίως σε ανηλίκους. Σοκαριστικό το πως ένα παιδί ή ένας έφηβος μπορεί να σκεφτεί και να κάνει κακό σε έναν φίλο, συμμαθητή του.
Ας δούμε το φαινόμενο λοιπόν λίγο πιο κοινωνικά, το μέσο κοινωνικοποίησης που θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν παραβατικό χαρακτήρα στο άτομο είναι πρώτα η οικογένεια. Ανέκαθεν οι ρυθμοί ζωής ενός ατόμου ήταν τόσο έντονοι και εξακολουθούν να είναι ακόμα εντονότεροι που μερικές φορές δεν δίνεται η απαιτούμενη σημασία σε κάποια γεγονότα ή και όταν δίνεται κανείς δεν μπορεί να να αφιερώσει πολύ χρόνο ώστε να υπάρξει κάποια λύση σχετικά με αυτό. Ή στην χείριστη αλλά όχι τόσο σπάνια περίπτωση πια το παιδί να μεγαλώνει σε ένα ήδη παραβατικό περιβάλλον.
Στη συνέχεια, και αφού στην οικογένεια δεν έχει δοθεί η αρμόζουσα σημασία το παιδί προχωράει στο σχολείο και διαπιστώνει πως υπάρχουν άτομα που ταιριάζουν με αυτό και άλλα άτομα -ίσως λιγότερα- τα οποία δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία που αυτό έχει αναπτύξει. Για πρώτη φορά συναντάει κάτι το οποίο διαφέρει από αυτό. Και εκεί ξεκινάει ο χλευασμός, η υποτίμηση στο διαφορετικό που υπάρχει μπροστά του και κανείς δεν κάνει τίποτα για να το σταματήσει αυτό. Ο χλευασμός συνεχίζεται ο σχολικός εκφοβισμός έρχεται και το πιο σοκαριστικό; Κανείς δεν κάνει τίποτα απολύτως πάλι γι αυτό. Κανείς δεν μπόρεσε να προστατέψει ούτε το θύμα αλλά ούτε και τον θύτη από τις ίδιες τις πράξεις του. Παραβατικότητα
Και φτάνουμε στην ενήλικη ζωή αυτού του ατόμου. Στη ζωή που ποτέ και κανείς δεν του έβαλε τα όρια που έπρεπε αλλά ούτε και τον βοήθησε. Ούτε η οικογένεια του αλλά ούτε και η κοινωνία. Ούτε καν ο νόμος. Κανείς δεν δίνει σημασία. Και απλά όλο αυτό συνεχίζεται. Ο χλευασμός, η βία και όλα αυτά που όλοι φαινομενικά κατηγορούμε που μας φαίνονται τόσο ξένα και τόσο μακριά από εμάς. Που απορούμε πως γίνεται να συμβαίνουν όλα αυτά γύρω μας και στο τέλος αφού έχουμε αγνοήσει όλα τα σημάδια ερχόμαστε και κατηγορούμε σαν κριτές των πάντων και στο τέλος απλά το ξεχνάμε και συνεχίζουμε. Παραβατικότητα
Εν τέλει; Μήπως όλα τα παραπάνω ερωτήματα απαντήθηκαν; Μήπως όλα αυτά που αναφέρθηκαν έχουν γίνει χιλιάδες φορές στη κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε; Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για τις παραβατικές συμπεριφορές που κυριαρχούν αναμεσά μας. Άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο. Ήρθε η στιγμή αυτός ο κύκλος απλά να σταματήσει και όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας σε αυτή την νέα “μόδα”. Και το πιο σημαντικό να μη ξεχνάμε, γιατί ότι ξεχνιέται πολύ γρήγορα επαναλαμβάνεται…
Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν απηχούν την άποψη της συντακτικής ομάδας ούτε του Pnyka Org.
Διαβάστε περισσότερα: Παραβατικότητα
Η Ελληνική διπλωματία στο σταυροδρόμι του Κοσόβου
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε ξεκινήσει κάποια ένοπλη σύγκρουση στο Κόσοβο, ωστόσο ανεξάρτητα από αυτό, η διένεξη επ’ αυτού του ζητήματος αποτελεί μία κρίσιμη πρόκληση για την Ελλάδα.
Το φαινόμενο Tate και το είδωλο στον καθρέφτη μας
Ο συγκεκριμένος άνδρας αποτελεί αυτήν την εποχή μια από τις πιο πολυσυζητημένες περσόνες παγκοσμίως, γνωστός για τις ιδιαίτερα ερειστικές απόψεις του απέναντι στο γυναικείο φύλο.
Δολοφονία γυναικών: Aνθρωποκτονία ή γυναικοκτονία;
Ο όρος γυναικοκτονία είναι παλαιάς προέλευσης και, μάλιστα, οι ρίζες του εντοπίζονται το 1976, όταν για πρώτη φορά καταγράφηκε από τη κοινωνιολόγο Diana Russel
Εκλογές στην Τουρκία: Νίκη του σουλτάνου ή τέλος εποχής;
Πρόσφατα ο κυβερνητικός εταίρος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, επιβεβαίωσε με δηλώσεις του την διεξαγωγή των τουρκικών γενικών προεδρικών και βουλευτικών εκλογών την Κυριακή 14 Μαΐου 2023.
Ευρωπαϊκό Mοντέλο Κοινωνικού Κράτους vs Νέα Δεξιά: Mετασχηματισμός ή ρήξη;
Η Ευρώπη – ιστορικά και γεωγραφικά- υπήρξε πρωτοπόρος τόσο στη δημιουργία όσο και στην ανάπτυξη/εφαρμογή του Κοινωνικού Κράτους.
Παραβατικότητα Παραβατικότητα
