Γράφει η Θωμαΐς Μερκούρη Πανελλήνιες
Για ακόμη μια χρονιά η πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου είναι η πιο αγχωτική για τους υποψήφιους και δυνάμει φοιτητές των ΑΕΙ της χώρας μας. Θυμάμαι πως ένιωθα έναν χρόνο πριν ακριβώς, γιατί βρισκόμουν στην ίδια ακριβώς θέση. Κουρασμένη, αγανακτισμένη με τη ρουτίνα του διαβάσματος, ταλαιπωρημένη, αγχωμένη αν θα πετύχω τον στόχο μου και αυτό για το οποίο προετοιμάζομαι τουλάχιστον δύο χρόνια, να μπω δηλαδή σε ένα καλό, δημόσιο πανεπιστήμιο (γιατί καλώς ή κακώς το ελληνικό λύκειο από ένα σημείο και έπειτα προετοιμάζει αποκλειστικά και μόνο για τις πανελλήνιες).
Όμως, πέρα από όλα τα αρνητικά του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας και αυτής της καταστροφικής, για την ψυχολογία ιδίως των νέων, διαδικασίας, οι πανελλήνιες μπορούν να αποτελέσουν μια διαδικασία ωρίμανσης. Δηλαδή, η καθημερινή ανταπόκριση στις υποχρεώσεις του διαβάσματος, οι θυσίες που κάνει κανείς από τον προσωπικό ελεύθερο του χρόνο και από κοινωνικά events, η απομάκρυνση από πολλά άτομα και από παρέες οδηγούν τον νέο στο να πειθαρχήσει και να πεισμώσει για να πετύχει τον στόχο του, όποιος και αν είναι αυτός.
Βέβαια, πρέπει να υπάρχει και μια ισορροπία. Είναι ανάγκη το παιδί, που βρίσκεται υπό τρομερή πίεση τουλάχιστον για οκτώ μήνες συνεχόμενα, να μπορεί να μην στερηθεί εξολοκλήρου ούτε την ξεκούραση του, ούτε και την ανάγκη του να βγει έξω. Όλα χρειάζονται, ούτως ώστε το παιδί να μην έχει αργότερα απωθημένα, αλλά και να είναι σωστό στις υποχρεώσεις του.
Οι πανελλήνιες ‘’αναγκάζουν’’ το παιδί να μάθει να έχει πρόγραμμα και υπευθυνότητα, ικανότητες οι οποίες θα είναι πολύ χρήσιμες για το υπόλοιπο της ζωής του. Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς πότε έχει όντως την ανάγκη να ξεκουραστεί, πότε πρέπει να ξεπεράσει την ανία του και να διαβάσει, ξεπερνώντας τα όρια του, είναι πολύ σημαντικό. Όταν λέμε ‘’ξεπερνώντας τα όρια του’’ εννοούμε να δώσει κανείς το 100% της προσπάθειας του, με βάση τις δικές του ικανότητες και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να διαβάσει.
Πολλές φορές τυχαίνει αν επικεντρωνόμαστε σε έναν μόνο στόχο μας, ξεχνώντας έστω και μια άλλη πλευρά του εαυτού μας, να αποτυγχάνουμε και έπειτα να απορούμε τι πήγε στραβά. Σίγουρα παίζει ρόλο και η τύχη την ώρα της εξέτασης, όμως κάθε υποψήφιος, αν θέλει την επιτυχία στις εξετάσεις αυτές, οφείλει να δώσει όλες του τις δυνάμεις και την προσπάθεια του.
Οι πανελλήνιες είναι μια πρόκληση, στην οποία οι περισσότεροι τελειόφοιτοι των λυκείων οφείλουν να ανταποκριθούν, ώστε να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Είναι στη πραγματικότητα το πρώτο μεγάλο επίτευγμα ενός νέου στην αρχή της ενήλικης του ζωής, καθώς καταφέρνει μόνος του να αντιμετωπίσει μια δύσκολη ψυχολογικά κατάσταση, όπως καλείται καθημερινά ένας μέσος ενήλικας.
Ωστόσο, όλοι πρέπει να θυμούνται, τόσο οι ίδιοι, όσο και το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον πως με την όχι τόσο καλή επίδοση τους τελικά στις εξετάσεις (γιατί αποτυχία δεν υπάρχει,
αν υπάρχει προσπάθεια!) δεν έρχεται το τέλος του κόσμου. Δόξα τον Θεό, τα πεδία σπουδών και εργασίας έχουν διευρυνθεί σε πολλούς κλάδους, ιδίως συγκριτικά με τη γενιά των γονιών μας. Όποιος θέλει κάτι πολύ, το πετυχαίνει, αφού το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι… Και πάλι όμως, για κάποιον λόγο γίνονται όλα. Αν δεν πετύχει κανείς τα μόρια που απαιτούνται για τη σχολή την οποία ήθελε, ίσως το αποτέλεσμα αυτό μπορεί και να οδηγήσει κάπου αλλού.
Μια ρήση έλεγε πως αν ο Θεός κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο. Ο θεός ξέρει καλύτερα από εμάς τι χρειαζόμαστε, και μια λεγόμενη ‘’αποτυχία’’ για εμάς, μπορεί να καταλήξει αργότερα σε κάτι καλύτερο που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Πανελλήνιες
Για όλους τους υποψηφίους θέλω να μεταφέρω ένα μήνυμα. Όλα θα πάνε καλά!! Να είσαι περήφανος για ό,τι έκανες και να είσαι και σίγουρος για τον εαυτό σου! Να εμπιστευτείς την προσπάθεια που έχεις καταβάλλει όλους αυτούς τους μήνες. Θα μου πεις μιλάω εκ του ασφαλούς, όμως πέρασα και εγώ και πόσοι ακόμη από τη θέση σου, μόλις κάτι μήνες πριν. Να μην φοβάσαι τίποτα, γιατί η φοιτητική ζωή σε περιμένει γεμάτη νέες εμπειρίες και γνωριμίες. Δεν μπορείς να περιμένεις για να ξεκινήσει ο νέος αυτός κύκλος, το ξέρω. Αλλά το δύσκολο έφυγε, το πολύ φορτίο πέρασε. Αυτό ήταν, κατάφερες και ανταπεξήλθες ως το τέλος και μπράβο σου! Είμαι πολύ περήφανη για τη προσπάθεια σου.
Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο σε όλους τους υποψηφίους κα τους φίλους μου που περνάνε τη δύσκολη αυτή δοκιμασία. Καλή σας τύχη και επιτυχία εύχομαι υποψήφιοι! Η φοιτητική ζωή σας περιμένει! Πανελλήνιες
Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν απηχούν την άποψη της συντακτικής ομάδας ούτε του Pnyka Org.
Διαβάστε περισσότερα: Πανελλήνιες
αξία αξία αξία