Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει πανικό στον δυτικό κόσμο, ο οποίος φοβάται αλλά και περιορίζεται στις ευθύνες του “αυταρχικού” ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν. Να ξεκινήσουμε από τα βασικά, ποτέ ένας πόλεμος δεν ξεκινά μόνο και μόνο γιατί ένας ηγέτης έχει τη βούληση να αιματοκυλίσει ένα άλλο έθνος εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής διάθεσης του. Βέβαια, δεν αμφισβητώ το σημαντικό μερίδιο ευθύνης του εκάστοτε ηγέτη με τα εξής χαρακτηριστικά, αλλά οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν σε όλους όσους συνέβαλαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη συγκεκριμένη ενέργεια.

Στο σημείο αυτό να τονίσω πως δεν λαμβάνω θέση στο πλευρό των φίλων του προέδρου της Ρωσίας, αλλά παίρνω το μέρος της αλήθειας που μπορεί να μας οδηγήσει και στο τέλος του πολέμου αλλά και στην αποφυγή παρόμοιων ενεργειών στο μέλλον.

Έτσι, θεωρώ πως οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν και στους δυτικούς ηγέτες οι οποίοι προσπαθούν με μαεστρία να αποποιηθούν των ευθυνών τους, φορτώνοντας τες στον “παρανοϊκό” Ρώσο ηγέτη. Πιο συγκεκριμένα, παρατηρούμε μιας μεγάλης κλίμακας προπαγάνδα να λαμβάνει χώρα μπροστά μας, αφού τα δυτικά ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες τους πως στο γεγονός υπάρχει μόνο άσπρο ή
μαύρο, δηλαδή είτε θα είσαι με τον καλό ουκρανό ηγέτη είτε θα είσαι με τον φασίστα παρανοϊκό ηγέτη της Ρωσίας. Για τα δυτικά ΜΜΕ δεν υπάρχει μέση οδό. Το γεγονός αυτό από μόνο του φανερώνει στον ανεξάρτητο επιστημονικό κόσμο πως υπάρχει θέμα με την αλήθεια και από τις δυο πλευρές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, επίσης, πως οι δυτικές δυνάμεις δεν έχουν σκοπό να τερματίσουν τον πόλεμο και αυτό γιατί δεν τους ενδιαφέρει η Ειρήνη αλλά το όνομα τους και η ισχύς τους. Η διαπίστωση αυτή δεν αποτελεί λεκτική υπερβολή αφού οι ίδιες οι ενέργειες τους, δηλαδή η αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία, στοχεύουν στην συντήρηση του πολέμου και όχι στον τερματισμό του. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί ένα πολυεπίπεδο γεγονός που πρέπει να ερευνηθεί σε όλο
το μήκος και πλάτος του.

Οι δυτικές ευθύνες του πολέμου

Η Αμερική και η Ευρωπαϊκή Ένωση πήραν την απόφαση να ρισκάρουν στην Ουκρανία επιθυμώντας να επεκτείνουν την ισχύ τους μια ανάσα σχεδόν από τα σύνορα της Ρωσίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που ευρωπαίοι αξιωματούχοι επισκέπτονταν την Ουκρανία με σκοπό να παρακινήσουν τις Ουκρανικές κυβερνήσεις αλλά και τον ουκρανικό λαό να κινηθούν υπέρ της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να απομακρυνθούν από την Ρωσική σφαίρα επιρροής. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία προειδοποιούσε με κάθε ευκαιρία πως αν συμβεί κάτι τέτοιο θα απαντήσει -αφού πρέπει ως μια μεγάλη δύναμη να διασφαλίσει την περιφερειακή της ισχύ για να μπορεί να συνεχίσει να μένει ισχυρή στη διεθνή σκακιέρα.

Παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε την εγκατάσταση οπλικών συστημάτων και την εισχώρηση στο ΝΑΤΟ χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίες δεν απέχουν πολλά χιλιόμετρα από την Ρωσία και προφανώς απειλούν την κυριαρχία μιας τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις δηλώσεις Κλίντον για την εισχώρηση κι άλλων χωρών της πρώην ΕΣΣΔ στη βορειοατλαντική συμμαχία.

Φτάνοντας στο 2014 που οι ακροδεξιοί ουκρανοί, με την στήριξη των Ευρωπαίων και Αμερικανών φίλων, σκότωσαν 5.500 Ρώσους στην ανατολική Ουκρανία με αφορμή την στήριξη του πρώην προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Σημαντικό είναι, επίσης, το γεγονός απαγόρευσης της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία από την στιγμή που σχεδόν το 30% των Ουκρανών έχουν μητρική
γλώσσα την ρωσική.

Αξίζει, επιπλέον ν’ αναφερθούμε στον ρόλο του John McCain, γερουσιαστή των ΗΠΑ, ο οποίος ανέπτυξε άμεσες σχέσεις με τον ουκρανικό στρατό για να τον κατευθύνει ενάντια στους Ρώσους με την στήριξη του ΝΑΤΟ και των Η.Π.Α. Πιο συγκεκριμένα, ο Aμερικανός γερουσιαστής πέρασε το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς του 2020 με τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις κοντά στη γραμμή του
μετώπου στην ανατολική Ουκρανία. «Επιδίδω αυτό το μήνυμα από τον αμερικανικό λαό -είμαστε μαζί σας, ο αγώνας είναι και δικός μας και θα νικήσουμε μαζί», ανέφερε ο John McCain εκείνο το βράδυ οξύνοντας τα πνεύματα μεταξύ Αμερικής-Ρωσίας.

Οι δυτικές δυνάμεις δεν είναι αθώες και πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους στο Ουκρανικό έδαφος αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρώτον, γιατί οφείλουν μετά τα ρίσκα που πήραν να αποκαταστήσουν την Ειρήνη στην Ουκρανία, ώστε ουκρανικός λαός να πάψει να βασανίζεται. Δεύτερον, γιατί η Ευρώπη οδεύει προς φτωχοποίηση και σε συνδυασμό με τα προσφυγικά ρεύματα θα καταρρεύσει και οικονομικά αλλά και κοινωνικά. Σε αυτό το σημείο καταλαβαίνουμε πως ο τερματισμός του πολέμου και η αποκατάσταση της Ειρήνης κρέμεται από τις αποφάσεις και τις ενέργειες των δυτικών δυνάμεων.

Οι Ρωσικές επιλογές & Ο επικίνδυνος Πούτιν

Κατά κοινή ομολογία οι ευθύνες τις δύσεις δεν αποδεσμεύουν τις κινήσεις του Ρώσου προέδρου. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν σαφώς και είχε άλλες επιλογές από το να ρισκάρει και αυτός στην Ουκρανία και να καταστρέψει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων εν μια νυκτί. Η απεριόριστη εξουσία που έχει ο Ρώσος πρόεδρος είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που συνέβαλε καθοριστικά στην έναρξη αλλά και την
ένταση ενός τέτοιου πολέμου. Στο πλαίσιο αυτό κατανοούμε πως η απουσία της Δημοκρατίας στην Ρωσία είναι το κλειδί να κατανοήσουμε πως μία υπερδύναμη καταφεύγει σε τέτοιου είδους κινήσεις.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, λοιπόν, πως η αστάθεια ή και η απουσία των δημοκρατικών θεσμών στην Ρωσία σε συνδυασμό με τα ρίσκα τις δύσης, οδήγησαν τον Ρώσο πρόεδρο να βάλει φωτιά στα Βαλκάνια με τα μεγαλεπήβολα σχέδια του. Είναι γεγονός πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιθυμεί να αποκαταστήσει την εικόνα της Ρωσίας και το κύρος της με παλιές τεχνικές που λανθασμένα θεωρούσαμε πως στην
Ευρώπη, τουλάχιστον, τις είχαμε αφήσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Σημαντικό είναι να τονιστεί πως τον διάλογο δεν τον επιθυμούσε και η Ρωσία γι’ αυτό και η λύση θα βρεθεί μέσω των “μαχαιριών”. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε ίσως να κερδίσει περισσότερα δια της διπλωματικής οδού, όμως, η υπομονή του δεν του επέτρεψε να παίξει ένα παιχνίδι λίγο πιο φιλελεύθερο, με αποτέλεσμα σήμερα η ανθρωπότητα να ξανά βιώνει εικόνες που θα έπρεπε να μειώνουμε και όχι να αυξάνουμε. Ξεκάθαρα, λοιπόν, η απουσία ενός ισχυρού δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η γενεσιουργός αιτία του πολέμου που συνδυάζει ένα ευρύ φάσμα θεωριών
που συντηρούν τον πόλεμο.

Διαβάστε Περισσότερα: Ουκρανία Ουκρανία Ουκρανία Ουκρανία

Ουκρανία: Οι ευθύνες μοιρασμένες, το βάρος για όλους

Όσα μας προκάλεσαν αηδία τις τελευταίες ημέρες

Οι ευαίσθητοι και ψυχοπονιάρηδες αλληλέγγυοι με το καταγγελτικό ύφος τώρα κρύβονται πίσω από λέξεις που τις έχουν κάνει σημαία της εμετικής τους ουδετερότητας.