Γράφει ο Βασίλης Τριανταφύλλου άγνωρες

Τίθεται επί τάπητος ένα θέμα το οποίο ολοένα και βυθίζεται στο πηγάδι της λήθης — ίσως έγινε κουραστική επωδός (;) ή μήπως επισκιάζεται από τον απρόβλεπτο χειμώνα (;). Η εικοτολογία δεν δύναται να οδηγήσει σε υγιή συμπεράσματα, αλλά οι πληγές καλλιεργούνται και με την χορήγηση πρόσκαιρων καταπραϋντικών είναι νομοτελειακό πως θα κακοφορμίσουν.

Το γνωμικό “πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι” αντηχεί στα αυτιά μας όσο ποτέ άλλοτε όμως το τείχος της κωφότητας υψώνεται επιβλητικό και γίνεται αδύνατο να εισακουστεί ο ολολυγμός των νόθων παιδιών που φροντίζει να σπείρει ο κυνικός αυτός πατέρας.

Ο απολογισμός της πολύμηνης «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» που εξαπέλυσε ο Β. Πούτιν στην Ουκρανία καταδεικνύει δεκάδες χιλιάδες απώλειες και υλικές ζημιές που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη– ειδικότερα 30.000 θάνατοι και 350 δισεκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα – κάτι που απλώνει το πέπλο της καταστροφής σε ολόκληρη την οικουμένη και συμπαρασύρει την ανθρωπότητα σε νεφελώδη παρελθοντικά μονοπάτια καθώς ο χρόνος κυλάει αδυσώπητος.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προαναφερθέντα και όσα ακόμα δύσμορφα μπορεί να γεννήσει το απόκοσμο τέρας του πολέμου είναι απαιτητό η Ευρώπη να αναλογιστεί την κρισιμότητα των περιστάσεων και να διαψεύσει την κατηγορία πως ενώ άλλοτε φάνταζε οικονομικός γίγαντας σήμερα μεταλλάσσεται σε νάνο στη γεωπολιτική σκακιέρα. Παρά τα αισιόδοξα σημάδια που επέδειξε σε πρώτο στάδιο με τους προσφυείς χειρισμούς της στο ευαίσθητο αυτό θέμα, στη συνέχεια η υποστήριξη μέσω κυρώσεων και διάφορων γενναίων αποφάσεων που αποδείχτηκαν καταστροφικές δημιούργησε μια θηλιά στο λαιμό των χωρών μελών της.

Οι συμπληγάδες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ο μέσος άνθρωπος είναι ήδη αντιληπτές μιας και διαμορφώνουν την νέα οδυνηρή πραγματικότητα, τουτέστιν να βάλλεται από την ενεργειακή κρίση, την γενικευμένη ακρίβεια και την απειλή μιας ύφεσης που θα επιφέρει την κατάλυση της οικονομίας. Ο βρόχος περισφίγγεται στο άκουσμα του χειμώνα λόγω της υστέρησης σε φυσικό αέριο και το κλείσιμο της στρόφιγγας για τον εφοδιασμό του από την Ρωσία με αποτέλεσμα την στροφή σε εναλλακτικούς πόρους για την κάλυψη της ανεπάρκειας. Δράττομαι της ευκαιρίας να υπογραμμίσω πως η στροφή αυτή συνιστά ένα τεράστιο πισωγύρισμα όσον αφορά τα δυσκατόρθωτα βήματα για την εξοικονόμηση ενέργειας και της πράσινης μετάβασης.

Από ανεδαφικότητα χαρακτηρίζονται τα μέτρα για την καταπολέμηση του καλπάζοντος πληθωρισμού τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό κομμάτι αφού η επιθετική αύξηση των επιτοκίων κατά 75 μονάδων βάσης από την ΕΚΤ δεν θεωρείται πανάκεια και θα συμβάλλει ελάχιστα στην αναχαίτιση της ανόδου των τιμών. Αυτό μπορεί να αποδειχτεί από το γεγονός πως κάποιες συνισταμένες του πληθωρισμού κατισχύουν των υπολοίπων κι αυτές δεν είναι άλλες από το φυσικό αέριο και το ρεύμα με άμεση συνέπεια η τροχιά του πληθωρισμού και συνάμα του ΔΤΚ να επαφίεται στην διάρκεια και την έκβαση του πολέμου.

Είναι κοινός τόπος πως η τακτική που πρέπει αναντίρρητα να ακολουθηθεί βρίσκεται ανάμεσα σε διπλωματικούς αγώνες και στην ανάληψη πολιτικής δράσης για την κατάπαυση του πυρός, όχι ανάμεσα σε αριθμούς και ημίμετρα για την προσωρινή αποφυγή του χείρονος. Χρέος της δύσης στην απονενοημένη αυτή κατάσταση είναι η διάνοιξη νέων προοπτικών και ο τερματισμός του τρεναρίσματος σχετικά με τις αποφάσεις της.

Στο μέτωπο του πολέμου τα μηνύματα είναι ελπιδοφόρα μιας και η ανακατάληψη τετρακοσίων τετραγωνικών χιλιομέτρων εδάφους στα ανατολικά της περιοχής του Χάρκοβο σηματοδοτεί κομβικές αλλαγές στην ισορροπία των δυνάμεων και γέρνει την πλάστιγγα προς τη μεριά της Ουκρανίας.

Στον αντίποδα όλων των παραπάνω θέσεων βρίσκεται το «αύριο», η δυστοπία πίσω από τα συντρίμμια, τις πολεμικές ιαχές και το γοερό κλάμα που θα μεταλλαχθεί σε μίσος και πάθος για εκδίκηση εάν δεν αποπειραθούμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο. Διαφορετικά απλώς θα παραμείνουμε παθητικοί παρατηρητές μιας πλάστιγγας που θα ταλαντεύεται ανάμεσα σε συμφέροντα και θανάτους.

Διαβάστε Περισσότερα: ;άγνωρες άγνωρες

άγνωρες άγνωρες άγνωρες άγνωρες άγνωρες άγνωρες