Γράφει ο Ιωάννης Κολεΐδης πατριωτισμός
Ας ξεκινήσουμε με μια αναδρομή , το ημερολόγιο δείχνει 28 Φεβρουαρίου 2020, η ημέρα που ξεκινάει ο πιο πρόσφατος αμυντικός πόλεμος στην ιστορία της χώρας μας. Ένας πόλεμος διαφορετικός από τους άλλους καθώς οι ειδικοί τον έχουν χαρακτηρίσει ως υβριδικό. Τι σημαίνει όμως αυτό;
Με πρόσχημα την εξόντωση 33 Τούρκων στρατιωτών από Σύρους μαχητές σε κατεχόμενο από τη Τουρκία συριακό έδαφος ο Ερντογάν ανακοινώνει πως ανοίγει τα σύνορα της Τουρκίας με την Ευρώπη για να περάσουν σε αυτήν όποιοι πρόσφυγες και μετανάστες το επιθυμούν. Χιλιάδες μετανάστες λοιπόν από κάθε μέρος της Τουρκίας καταφθάνουν στα ελληνοτουρκικά σύνορα με λεωφορεία και ταξί που μισθώνει το τουρκικό κράτος. Στην πλειοψηφία τους νεαροί άντρες , οι μετανάστες αυτοί προμηθεύονται ακόμα και πυρομαχικά από το τουρκικό κράτος.
Η αντίδραση της Ελλάδας σε αυτή την απειλή ήταν άμεση , ήταν όμως και πέρα έως πέρα ανθρώπινη. Οι ελληνικές αρχές , αλλά και κάτοικοι του Έβρου , απώθησαν με μεγάλη επιτυχία τα κύματα των μεταναστών που είχε στείλει ο Ερντογάν χωρίς να έχουμε ούτε ένα θύμα. Το οπλοστάσιο των Ελλήνων αποτελούσαν φακοί , ηχητικά κανόνια και φυσικά ο φράχτης στον Έβρο , ένας φράχτης που με μανία πολεμήθηκε από την εγχώρια αριστερά.
Τι μας δείχνει όμως αυτή η αμυντική τακτική από ελληνικής πλευράς και πως μπορεί να συνδεθεί με τα σημερινά γεγονότα στην Ουκρανία;
Η Ελλάδα παρά το γεγονός πως διέθετε όλα τα απαραίτητα εξοπλιστικά για να «τελειώσει» αυτόν τον υβριδικό πόλεμο νωρίτερα δεν το έκανε . Και δεν το έκανε για έναν απλό λόγο. Οι Έλληνες και το ελληνικό κράτος δεν ήθελαν να εξοντώσουν τους μετανάστες που εργαλειοποίησε ο Ερντογάν αλλά να προστατεύσουν τις οικογένειες τους και συνολικά τους κατοίκους της Ελλάδας από ένα ακόμα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα και τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτό θα έφερνε στην χώρα. Δεν αμύνθηκαν λοιπόν με κίνητρο τους το μίσος για αυτούς που είχαν απέναντι τους , αλλά για την αγάπη τους προς αυτό που προστάτευαν , την πατρίδα τους.
Το ίδιο ακριβώς κίνητρο βλέπουμε να έχουν αυτές τις μέρες οι Ουκρανοί ήρωες, οι οποίοι με αυταπάρνηση μάχονται κατά του Ρώσου εισβολέα. Καλύτερα μάλλον, μάχονται κατά νεαρών Ρώσων στρατιωτών τους οποίους έστειλε ο Πούτιν σε ουκρανικά εδάφη να πεθάνουν χωρίς να τους πει την αλήθεια. Δεν είναι άλλωστε λιγες οι φορές που Ρώσοι στρατιώτες δηλώνουν πως δεν ήξεραν ότι ήρθαν να σκοτώσουν αμάχους Ουκρανούς με δάκρυα στα ματια. Μάχονται επίσης εναντίον ισλαμιστών τρομοκρατών από τη Τσετσενία, τη Συρία, ακόμα και από το Κονγκό.
Η στρατιωτική δύναμη των Ουκρανών είναι σαφώς μικρότερη από αυτή των Ρώσων . Εάν γινόταν μια πρόβλεψη με καθαρά στρατιωτικούς αριθμούς και στατιστικά στοιχεία όλοι θα ανέμεναν η Ρωσία να είχε κατακτήσει το Κίεβο εντός 5-7 ημερών. Βρισκόμαστε όμως στο τρίτο δεκαήμερο του πολέμου και οι Ουκρανοί αντέχουν ακόμα , σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα όχι μόνο αντέχουν , αλλά αντεπιτίθενται κιόλας.
Τι είναι όμως αυτό που δίνει στους Ουκρανούς τη δυναμη να αμυνθούν εναντίον του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού στον κόσμο με τέτοια αποτελεσματικότητα;
Είναι ένας αστάθμητος, θα έλεγε κανείς , παράγοντας. Ο ίδιος παράγοντας που οδηγούσε τους Έλληνες στον Έβρο , ο αγνός και γνήσιος πατριωτισμός. Όπως και οι Έλληνες λοιπόν , έτσι και οι Ουκρανοί δεν πολεμούν με κίνητρο το μίσος τους για τους Ρώσους , άλλωστε και οι ίδιοι αναγνωρίζουν ως εχθρό τον Πούτιν και όχι συνολικά το ρωσικό έθνος, αλλά για να προστατεύουν την πατρίδα τους και για να έχουν οι γυναίκες και τα παιδιά που έφυγαν ως πρόσφυγες πολέμου ένα μέρος να γυρίσουν πίσω όταν όλα αυτά τελειώσουν.
Τα εξοπλιστικά λοιπόν παίζουν σίγουρα μεγάλο ρόλο στην στρατιωτική δύναμη μιας χώρας , ειδικά στην ελληνική περίπτωση, με έναν γείτονα τραμπούκο, η αμυντική θωράκιση της χώρας οφείλει να αποτελεί αυτοσκοπό. Ο κύριος και πιο καθοριστικός παράγοντας όμως είναι ο πατριωτισμός , η αγάπη για ότι θα χρειαστεί να προστατεύσεις. Είναι αυτός που σου δίνει κίνητρο , σε παρακινεί και αφαιρεί από μέσα σου τον φόβο την κρίσιμη ώρα. Είναι αυτός ο οποίος έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε κάθε κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας και είναι αυτός ο οποίος ακόμα και τώρα , όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να το αρνηθούν , κυριαρχεί ως ιδεολογία και πνεύμα μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Διαβάστε περισσότερα: πατριωτισμός πατριωτισμός πατριωτισμός πατριωτισμός πατριωτισμός
Όσα μας προκάλεσαν αηδία τις τελευταίες ημέρες
Οι ευαίσθητοι και ψυχοπονιάρηδες αλληλέγγυοι με το καταγγελτικό ύφος τώρα κρύβονται πίσω από λέξεις που τις έχουν κάνει σημαία της εμετικής τους ουδετερότητας.
Δημοσιονομική & νομισματική πολιτική: Τι είναι και πως αλληλεπιδρούν στην ευρωζώνη;
Με τον όρο δημοσιονομική πολιτική εννοείται η πρακτική της είσπραξης κρατικών εσόδων και οι δαπάνες του κράτους
Έρχονται ριζικές αλλαγές στα Πανεπιστήμια
Κινητικότητα στα πανεπιστήμια με το ελληνικό Erasmus, καλύτερη σύνδεση με την αγορά εργασίας, υποστήριξη φοιτητικής επιχειρηματικότητας
