Γράφει η Εβελίνα Σούκου υποφέρουν
31η Μαρτίου, Διεθνής Ημέρα Διεμφυλικής Ορατότητας, μια ημερομηνία- αφορμή να προβληματιστούμε για τους Ουκρανούς εκπροσώπους της, μια κοινωνικά σχεδόν αόρατη ομάδα που βιώνει μια διττή μάχη, έναν υπόκωφο εξευτελισμό, μια έκδηλη ομοφοβία. Καθώς ο ουκρανικός στρατιωτικός νόμος, μετά την ρωσική εισβολή, υπαγορεύει την παραμονή στο πατρικό έδαφος απάντων των ανδρών μεταξύ 18 και 60 ετών, Ουκρανές διεμφυλικές γυναίκες παγιδεύονται και δεν μπορούν να βγουν εκτός των συνόρων εξαιτίας του ονόματος στο διαβατήριο τους.
Η ωμή πραγματικότητα σε συνδυασμό με την ελλιπή νομοθεσία, θεωρεί συχνά ακόμη και σήμερα σεξουαλική ιδιομορφία την διεμφυλική ορατότητα, με αποτέλεσμα τα άτομα της ομώνυμης ομάδας να ντύνονται με ντροπή, με τρόμο της κοινωνικής κατακραυγής και τελικά αποχή από την εκπαίδευση, την εργασία, τον πολιτισμό. Άλλοτε, μαρτυρούν πως αντιμετωπίζονται ως ‘’αλλόκοτα’’ πρότυπα, με μονόδρομο την σεξεργασία, με γνώμονα την ένοχη απόλαυση και φυσικά κατηγορούνται ως προϊόντα φετιχοποίησης. Στην Ουκρανία, η διαδικασία απόδειξης ότι είσαι διεμφυλικός, έχει μεν απλοποιηθεί από το 2017 καθώς δεν απαιτείται η ιατρική εξέταση, εξακολουθεί ωστόσο να είναι δύσκολη, πρακτικά και ψυχολογικά, κατακριτέα και μη ασφαλής.
Ο φόβος για την βία, για την παρενόχληση, για την εξαναγκαστική μορφή καταισχύνης, κάνει αυτούς τους ανθρώπους όχι μόνο να κρύβονται αλλά και να σταματούν να θεωρούν το δικαίωμα στην ζωή, στην ελευθερία και στην ασφάλεια, απροσπέλαστο και αυτονόητο.
‘’ Τώρα όσοι μου επιτίθεντο έχουν μια δικαιολογία για να ασκήσουν πάνω μου το μίσος και τη βία τους.’’, δήλωσε τρομοκρατημένη η 31χρονη από το Κίεβο.
Η κατάσταση πολέμου τοποθετεί αυτόματα στην βάση της κοινωνικής πυραμίδας, τις ευάλωτες ομάδες καθώς οι τελευταίες εκτίθενται σε ρατσισμό, κακοποίηση και εκμετάλλευση. Η LGBT μερίδα, μετά από έκκληση του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, το 2021 (Mήνυμα του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Filippo Grandi, για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσφοβίας – UNHCR Cyprus), χρειάζεται άμεσα καταφύγιο καθώς είναι πολύ πιθανό να δεχθεί βίαιη συμπεριφορά από αρχές και σώματα ασφαλείας. Ο δυνητικός και παράλληλα επερχόμενος έλεγχος της Ρωσίας στην Ουκρανία, απειλεί την ίδια κοινότητα σε εξόντωση, τοποθετώντας τη σε μια ζωντανή λίστα προς το δρόμο του θανάτου.
Το πρόβλημα διέλευσης των συνόρων των διεμφυλικών οφείλει να ανησυχήσει και να ασκήσει πιέσεις στα αρμόδια υπουργεία, με άξονα τις ήδη υπάρχουσες ευρωπαϊκές και εθνικές νομοθεσίες και σε ορισμένες περιπτώσεις να διευθετηθεί από αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντείνει την προσπάθεια ουκρανικών οργανώσεων υποστήριξης των τρανς, μέσω της συλλογής φαρμάκων φυλομετάβασης και δικτύωσης με τα σύνορα. Ουκρανικές οργανώσεις και ΜΚΟ που προασπίζουν τα δικαιώματα και ενθαρρύνουν την LGBT κοινότητα, σήμερα εν μέσω πολέμου, διδάσκουν πρώτες βοήθειες ,δεξιότητες μάχης, αιχμαλωτίζουν Ρώσους σε υπόγεια, κινητοποιούν εθελοντικές δράσεις και συσσωρεύουν τον θυμό τους μέσω δημοσιευμάτων κατά του Πούτιν, προωθώντας τα εθνικά συμφέροντα και εκπροσωπώντας την ελευθερία έκφρασης, η οποία και τους χαρακτηρίζει σε κάθε της μορφή.
Πίσω από τα τρεμάμενα σώματα και τρομοκρατημένα πρόσωπα, ανεξάρτητα των κοινωνικών και σεξουαλικών, παραδοσιακών προτύπων, είναι ριζωμένα το κοινό αίσθημα επιβίωσης και ασφάλειας. Είναι ριζωμένα η κοινή ταυτότητα, η αγάπη για την πατρίδα, για τις ρίζες, για την οικογένεια, για την γειτονιά. Είναι το όνειρο της ειρήνης που στο διηνεκές θα αφυπνίζει τον συλλογικό, ενωμένο αγώνα.
Η εικόνα μιας ουκρανικής ταλαιπωρημένης προσφυγικής μάζας, είναι μια πληγή για την ανθρωπότητα, ένας αγώνας επιβίωσης, αβέβαιος, ακαθόριστος αλλά όχι κενός. Είναι μια απότομη διαδρομή συνώνυμη της έσχατης ελπίδας για μια οικογένεια, για ένα σπίτι. Ποια χώρα, ποια απόφαση, ποια εντολή μπορεί να στερήσει αυτό το δικαίωμα; Ποια έννομη ,σύγχρονη, ανεκτική κοινωνία έχει την αρμοδιότητα και δύναμη να επιβάλλει αθόρυβα στους διεμφυλικούς να κρυφτούν στο σπίτι τους, να ξεμείνουν από φαγητό, να βουλιάξουν σε ένα τέλμα απόλυτης μοναξιάς και απελπισίας; ‘
’Αν κάτι μας υπενθυμίζουν αυτές οι τραγικές εμπόλεμες στιγμές είναι πως κανένα ανθρώπινο δικαίωμα δεν είναι εξασφαλισμένο, αν δεν γίνονται σεβαστά όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα’’.
Η επόμενη μέρα θα βρει τους ανθρώπους αυτούς ανήμπορους, έχοντας πετάξει κάποιος άλλος για αυτούς την ευκαιρία τους για φυγή. Και ο αριθμός των αυτοκτονιών θα αυξάνεται. Και ο όνειδος μας θα είναι μονόδρομη λύση.
Διαβάστε περισσότερα:
Όσα μας προκάλεσαν αηδία τις τελευταίες ημέρες
Οι ευαίσθητοι και ψυχοπονιάρηδες αλληλέγγυοι με το καταγγελτικό ύφος τώρα κρύβονται πίσω από λέξεις που τις έχουν κάνει σημαία της εμετικής τους ουδετερότητας.
Δημοσιονομική & νομισματική πολιτική: Τι είναι και πως αλληλεπιδρούν στην ευρωζώνη;
Με τον όρο δημοσιονομική πολιτική εννοείται η πρακτική της είσπραξης κρατικών εσόδων και οι δαπάνες του κράτους
Ο πατριωτισμός ως υπέρτατος αμυντικός εξοπλισμός
Ένας πόλεμος διαφορετικός από τους άλλους καθώς οι ειδικοί τον έχουν χαρακτηρίσει ως υβριδικό. Τι σημαίνει όμως αυτό;
