Γράφει ο Κωνσταντίνος Μαμάτσης

 Η 1^η Απριλίου 1955 αποτέλεσε την ημέρα, όπου ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής ως αρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών – ΕΟΚΑ ξεκίνησε τον ένοπλο Αγώνα για την εξασφάλιση της ανεξαρτησίας της Κύπρου, την αποτίναξη του Βρετανικού Ζυγού και την πολυπόθητη Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα – Ελλάδα. Η ΕΟΚΑ είχε πολιτικό αρχιτέκτονα τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και σύμφωνα με τον Στρατηγό Γρίβα, η ιδεολογία της Οργάνωσης ήταν συντηρητική, εθνικιστική, ορθόδοξη Χριστιανική και βαθιά αντικομμουνιστική. Όμως, η ΕΟΚΑ διαχωρίζεται σε δύο οργανώσεις, την ΕΟΚΑ Α’, που αποτελεί το ένδοξο και λαμπρό διάστημα της ιστορίας της Οργάνωσης, και την ΕΟΚΑ Β’, που αποτελεί το σκοτεινό και θολό διάστημά της.       

Η ΕΟΚΑ Α’ και ο Διγενής, κατά το διάστημα 1^η Απριλίου 1955 – 1959, αγωνίστηκαν για τα ιδανικά και τις αξίες, που περιείχε η προκήρυξη της Οργάνωσης . Πιο συγκεκριμένα, ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας χρησιμοποίησε την μέθοδο του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας με την χρήση ωρολογιακών βομβών εναντίον Βρετανικών στόχων, ενώ ήταν ταγμένος τόσο εναντίον της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας όσο και εναντίον των κομμουνιστών του ΑΚΕΛ.

Ο Διγενής υποστήριζε ότι η αφορμή για την έναρξη του Αγώνα ήταν η αψήφιση από μέρους των Βρετανών του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος του 1950. Έτσι, για την επίτευξη των στόχων του ο Στρατηγός χρησιμοποίησε την μαθητική και φοιτητική Ελληνική και Κυπριακή Νεολαία, η οποία θυσιάστηκε για τις Εθνικές Αξίες και προκάλεσε την αφύπνιση και την αλληλεγγύη του κόσμου για τον Δίκαιο Κυπριακό Αγώνα. Τελικά, ο Αγώνας τελεσφόρησε με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 ( Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου), αλλά δεν κατόρθωσε την Ένωση με την Ελλάδα.

        Από την άλλη, η ΕΟΚΑ Β’ είχε τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ξεκίνησε πάλι από τον Διγενή το 1971, που όμως βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία και δεν διέθετε πια τον ηγετικό ρόλο της ΕΟΚΑ Α’. Γρήγορα,  πήρε τα χαρακτηριστικά μίας σκοτεινής παραστρατιωτικής Οργάνωσης, η οποία τρομοκρατούσε τον ντόπιο πληθυσμό και επεδίωκε την πυρπόληση της πολιτικής σταθερότητας του Νησιού μέσω της ανατροπής του Προέδρου και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Φαίνεται ότι η ΕΟΚΑ Β’ εξυπηρετούσε τις προσωπικές φιλοδοξίες των μελών της και  είχε απωλέσει την Εθνική και λαϊκή απήχηση, ενώ την αδικαιολόγητη αποσταθεροποίηση που προκάλεσε η δράση της, φαίνεται, επίσης, ότι ευνόησε την απαράδεκτη και αισχρή Τουρκική εισβολή της 21^ης Ιουλίου 1974 του Αττίλα ΙΙ.  

         Συνοψίζοντας, λοιπόν , είναι χρήσιμο να ειπωθούν τα εξής : Αναντίρρητα, η ΕΟΚΑ υπήρξε μία Οργάνωση που δικαίωσε τα Υψηλά Ιδανικά του Ελληνισμού ( «Μάχου Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»), αναγνωρίστηκε η ένδοξη συνεισφορά  της στην επίτευξη του Υπέρτατου Αγώνα της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, ενώ αποτυπώθηκε βαθιά στις ψυχές Ελλήνων και Κυπρίων. Όμως, η δεύτερη δράση της το 1971 συνδέθηκε με τον διχασμό του Νησιού και την καταπάτηση της Διεθνούς Νομιμότητας.

Τέλος, ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής μπορεί να χαρακτηριστεί ως ήρωας, γνήσιος Έλληνας, αγνός πατριώτης , οραματιστής, ονειροπόλος, φιλόδοξος, αλλά η παρορμητικότητα και η αγνή προσωπικότητά του, τον οδήγησαν στην ακατανόητη ίδρυση της ΕΟΚΑ Β’ και στην μετέπειτα εσφαλμένη δράση της παραστρατιωτικής Οργάνωσης μετά τον θάνατό του, όπου θεωρώ ότι και ο ίδιος ο Διγενής θα αισχυνόταν για την κατάληξή της. 

1.Το παρατσούκλι που του δόθηκε : Διγενής Ακρίτας.

 2.Εναρκτήριος λόγος του Διγενή : «Με την βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: «‘Η τάν ή επί τάς».»

3.Από την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα είχε ιδρυθεί η Οργάνωση TMT, που επεδίωκε το Ταξίμ = Διχοτόμηση του Νησιού. 

4.Δημοψήφισμα της Εκκλησίας της Κύπρου 15/1/1950 : Περίπου το 95 % των Ελληνοκυπρίων υπερψήφισε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

5.Μερικοί από τους πολλούς ευκλεώς πεσόντες: ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΟΛΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΊΟΥ, ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα: ΕΟΚΑ

Όσα μας προκάλεσαν αηδία τις τελευταίες ημέρες

Οι ευαίσθητοι και ψυχοπονιάρηδες αλληλέγγυοι με το καταγγελτικό ύφος τώρα κρύβονται πίσω από λέξεις που τις έχουν κάνει σημαία της εμετικής τους ουδετερότητας.

Ελλάδα και προεδρική δημοκρατία: ένας ανέφικτος συνδυασμός

Ανέκαθεν οι Έλληνες διακατέχονταν έντονα από την επιθυμία ενασχόλησης με τα κοινά.

Λένε ότι όλοι οι άνθρωποι υποφέρουν το ίδιο σε ένα πόλεμο

‘’ Τώρα όσοι μου επιτίθεντο έχουν μια δικαιολογία για να ασκήσουν πάνω μου το μίσος και τη βία τους.’’