Γράφει η Έφη Σπινάσα Κρίση Αξιών
Αποτελεί πανθομολογούμενη αλήθεια ότι διανύουμε μια περίοδο ζοφερή. Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, η διαφθορά που επικρατεί στους κόλπους της πολιτικής, τα περιστατικά οπαδικής βίας, τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, τα ειδεχθή εγκλήματα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας μας υπενθυμίζουν διαρκώς την ανθρωπιστική κρίση που βιώνουμε.
Ο εκμαυλισμός των ηθών, ο υλικός ευδαιμονισμός και ο άκρατος ανταγωνισμός οφείλονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην υποχώρηση του ανθρωπισμού. Η καχυποψία, οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και η δίψα για δύναμη, διάκριση και επιβολή εξώθησαν το άτομο να <<ταξινομεί>> τις προτεραιότητές του με γνώμονα την αρχομανία και την πλεονεξία.
Επιπλέον, το σχολείο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για τη διαμόρφωση υγιών προσωπικοτήτων. Δυστυχώς όμως και ο θεσμός αυτός διέρχεται κρίση. Το βαθμοθηρικό, εξετασιοκεντρικό και δασκαλοκεντρικό σύστημα εξωθεί τους μαθητές στον <<τοξικό>> ανταγωνισμό και έτσι καλλιεργείται σε αυτούς μια λανθασμένη νοοτροπία σχετικά με τη σημασία της μόρφωσης και της παιδείας. Ο εκπαιδευτικός θεσμός, κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να επικεντρώνεται στη διαμόρφωση ενός κλίματος σεβασμού καθώς και στο να μεταλαμπαδεύει υψηλές αξίες και ιδανικά.
Επιπρόσθετα, ακόμη ένας θεσμός που είναι υπεύθυνος για την έξαρση των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας είναι αυτός της οικογένειας. Η προσωπικότητα των παιδιών-μελλοντικών πολιτών διαμορφώνεται μέσα στο πλαίσιο της ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχονται καθώς αυτά βρίσκονται σε μια εύπλαστη ακόμη ηλικία. Οι γονείς, ειδικά στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης των παιδιών τους είναι υπεύθυνοι για τη διαπαιδαγώγησή τους αλλά και για να τα γαλουχήσουν με ιδεώδη. Αντί για αυτά όμως το κλίμα στους κόλπους της είναι πολωμένο ενώ σε πολλές από αυτές η άσκηση βίας αποτελεί καθημερινό φαινόμενο με αποτέλεσμα τα παιδιά να στιγματίζονται και να φέρουν ψυχικά τραύματα.
Απότοκο είναι οι ανθρώπινες σχέσεις να δηλητηριάζονται και να επικρατεί η αναξιοκρατία και η διαφθορά. Ο άνθρωπος απομακρύνεται από τον εαυτό του και λησμονεί την ανθρώπινη πλευρά του και η κατάσταση αυτή αντικατοπτρίζεται και στον φθόνο και τη ζήλια με τα οποία αντιμετωπίζει τους συνανθρώπους του. Κρίση Αξιών Κρίση Αξιών Κρίση Αξιών Κρίση Αξιών Κρίση Αξιών
Ωστόσο, μπορεί αυτή η κατάσταση να αντιμετωπιστεί;
Προκειμένου να αναχαιτιστεί η κρίση του ανθρωπισμού συνιστά αδήριτη ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας και να επανιεραρχήσουμε τις αξίες μας. Είναι πολύ σημαντικό να προβούμε σε μια εσωτερική ενδοσκόπηση και να κάνουμε αυτοκριτική. Έτσι, θα αντιληφθούμε ότι είναι ανούσιο να αναλωνόμαστε σε ευτελή ζητήματα και θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που μετράει είναι ο σεβασμός, η ανιδιοτέλεια και η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο.
Εκτός από αυτά, ένας εναλλακτικός τρόπος ευαισθητοποίησης μας και αναζωπύρωσης του ανθρωπισμού είναι ο εθελοντισμός. Μέσα από την ανυστερόβουλη προσφορά, διευρύνουμε τους πνευματικούς ορίζοντες, αναθεωρούμε τη στάση μας και αναγάγουμε τον άνθρωπο σε ύψιστη αξία.
Το σημαντικότερο, όμως, για να καταπολεμηθούν τα νοσηρά αυτά φαινόμενα είναι να υπάρχει σύμπνοια και αγαστή συνεργασία μεταξύ όλων των θεσμών. Η αρμονική σύμπραξη κράτους-πολιτείας, κοινωνίας, εκπαιδευτικών θεσμών, οικογένειας και του ίδιου του ατόμου θα μπορέσουν να συμβάλλουν στην εξυγίανση της κατάστασης και στην επικράτηση ενός κλίματος ευημερίας.
Ας θορυβηθούμε, λοιπόν, από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και ας προσπαθήσουμε να διαψεύσουμε τα λόγια του Σεφέρη ότι <<ο άνθρωπος κατάντησε πραμάτεια>>.
Διαβάστε Περισσότερα: Κρίση Αξιών
ΣτΕ: Συνταγματική η Πανεπιστημιακή Αστυνομία
Συνταγματική κρίθηκε η πανεπιστημιακή αστυνομία από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Βιβλιοθήκη ΑΠΘ: Με 24ωρη παρουσία ΜΑΤ ξεκίνησαν οι εργασίες
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει συχνά με τις δηλώσεις του εμφανές πως πρόθεσή του είναι η τωρινή κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία
Διότι, όπως μας διδάσκει ο πατέρας των Διεθνών Σχέσεων Θουκυδίδης, αποφάσεις και αναλύσεις που βασίστηκαν στο θυμικό και όχι τη λογική, οδήγησαν σε λάθη και καταστροφές.
