Γράφει ο Φοίβος Αναγνωστόπουλος Κοινή Εμπορική Πολιτική

Η Συνθήκη της Ρώμης του 1957 συνέβαλε στην δημιουργία μιας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) , καθώς ο αγροτικός τομέας συγκέντρωνε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ιδρυτικών μελών της ΕΟΚ (Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, BENELUX).

Ειδικότερα, ο αγροτικός τομέας ήταν σημαντικός διότι το εργατικό δυναμικό του αποτελούσε περίπου το 25% του συνόλου και επιπλέον ο επισιτισμός καθίστατο ένα σπουδαίο πρόβλημα μεταπολεμικά στην Ευρώπη. Όσον αφορά την αναθεώρηση της ΚΑΠ του 1992 επισημάνει την αλλαγή από την στήριξη της τιμής σε άμεσες επιδοτήσεις, κάτι το οποίο τα καθιστά ανταγωνιστικά σε διεθνές επίπεδο, δημιουργώντας όμως σημαντικές διαταραχές στις αγορές των τρίτων κρατών.

Σχετικά με την Αφρικανική ήπειρο, πολλοί έχουν υποστηρίξει πως «το μέλλον της θα καθοριστεί από την σχέση της με την Ευρώπη όπως έχει πει και ο Goodison, 2007. Πιο συγκεκριμένα, η Αφρική υπήρξε χώρος άσκησης της αποικιοκρατικής πολιτικής και ως εκ τούτου έχει αναπτυχθεί μία κουλτούρα εχθρότητας προς τον οικονομικό εθνικισμό αλλά και προς την έξωθεν επιβολή των κανόνων ανταγωνισμού. Κοινή Εμπορική Πολιτική

Οι συμφωνίες Λομέ (1975-2000) αλλά και η συμφωνία Κοτονού (2000-2020) με την τις EPAs έθεσαν στο προσκήνιο τις περιφερειακές συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, οι οποίες περιελάμβαναν μια σειρά δεσμεύσεων πολιτικής. Οι εξαγωγικές επιδοτήσεις από την Ευρώπη κατέστρεφαν τις εγχώριες αγορές στην αφρικανική ήπειρο. Αναλυτικότερα αυτό το επιτεύχθηκε με το να προμηθεύουν φθηνά εμπορεύματα και με το γυάλινο ταβάνι της προστιθέμενης αξίας και η τροφή των κανονιών στη μάχη του ΠΟΕ για ζητήματα «πίσω από τα σύνορα».

Παρακάτω θα εξεταστούν δύο περιπτώσεις αγροτικών προϊόντων που οι δασμοί τα επηρέασαν. Η πρώτη περίπτωση αφορά την ντομάτα και την εξαγωγή της στην Σενεγάλη για δημιουργία τοματοπολτού. Η ντομάτα από την Ευρώπη είναι φθηνότερη λόγω των άμεσων επιδοτήσεων όπως προαναφέρθηκε. Κατά συνέπεια αυτό οδήγησε στο να κλείσουν τα εργοστάσια επεξεργασίας, καθώς και σε αστάθεια τιμών. Η δεύτερη περίπτωση είναι αυτή του βόειου κρέατος.

Στις αρχές του 1990 παρατηρούνται εξαγωγές από την ΕΕ στην Νότια Αφρική. Στην αγορά κρέατος κυριαρχούσαν πηγές κονσερβοποιημένου κρέατος της ΕΕ, γεγονός που σήμαινε ότι οι τοπικές αγορές έκλεισαν. Αυτό συνέβη επειδή έγιναν αλλαγές στα επίπεδα στήριξης των εξαγωγών της ΕΕ ως απάντηση στην κρίση της νόσου των τρελών αγελάδων. Είναι άξιο να αναφερθεί ότι στην Δυτικοαφρικάνικη οικονομική και νομισματική ένωση αν μειωθούν οι δασμοί θα αυξηθούν οι ευρωπαϊκές εισαγωγές.

Από την άλλη πλευρά της ΕΕ προωθούνται κάποιες αξίες TSD (TRADE SUSTAINABILITY DEVELOPMENT). Εκτός όμως από το κεφάλαιο TSD, η CETA είναι η μόνη συμφωνία με ξεχωριστά κεφάλαια για το “Εμπόριο και Περιβάλλον” και “Εμπόριο και Εργασία”. Αν και οι υπόλοιπες πέντε συμφωνίες εκτός ΕΕ στερούνται συγκεκριμένου κεφαλαίου TSD, περιλαμβάνουν συγκρίσιμες ρήτρες στα κεφάλαιά τους για το περιβάλλον ή την εργασία. Τέλος έχει προωθήσει αυτές τις αξίες και σε άλλες χώρες βλέπε Καναδά,Μεξικό, Κορέα και Ιαπωνία.

Κοινή Εμπορική Πολιτική