Ο ”σεισμός” που προκάλεσαν οι εκλογές της 21ης Μαΐου κόπασε και μπαίνοντας στο προθάλαμο για τις δεύτερες εκλογές σε λιγότερο από ένα μήνα, αξίζει να κάνουμε μια αναφορά στο τι οδήγησε στη τόσο μεγάλη διαφορά πρώτου και δεύτερου κόμματος στις πρώτες κάλπες. Κανείς, μα κανείς, στην Ελλάδα δεν περίμενε αυτό το αποτέλεσμα, δηλαδή τη νίκη θρίαμβο της Νέας Δημοκρατίας με το υψηλό ποσοστό του 40% και από την άλλη την βύθιση του ΣΥΡΙΖΑ στο 20%, όντας αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα. Τι οδήγησε όμως σε αυτή την εικόνα; Κέρδισε η ΝΔ ή έχασε ο Σύριζα;

Ας ξεκινήσουμε από το νικητή.

Η Νέα Δημοκρατία έφτασε τα ποσοστά διαφοράς της με το 2ο κόμμα σε πρωτόγνωρα επίπεδα σε σύγκριση με όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μετά τη Μεταπολίτευση, κατακτώντας τη πρωτιά σε 12 από τις 13 περιφέρειες. Καλώς ή κακώς, θέλοντας ή μη, μιλάμε για μια ξεκάθαρη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι του Αλέξη Τσίπρα. Και παρόλο που οι δημοσκοπήσεις έδιναν παράσταση νίκης στη ΝΔ με μικρή διαφορά, δεν περιμέναμε να αποτυπωθεί στις κάλπες ένα τόσο ξεκάθαρο μήνυμα κυριαρχίας.

Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε φθορά;

Προφανώς και είχε. Θεωρώ κυρίως τα πιο πρόσφατα μελανά σημεία, τα Τέμπη και η καθημερινή μάχη των πολιτών με την ακρίβεια, σίγουρα απομάκρυναν αρκετό κόσμο από το να ψηφίσει τη Νέα Δημοκρατία. Ακόμα και πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετήθηκαν όπως η διαρκή παροχή επιδομάτων, αν κοιτάξεις πιο βαθιά, αποτελούν μια κοινωνική παραφωνία όταν ο κόσμος καταστά ως ανάγκη και όχι ως συνεισφορά τα επιδόματα για την επιβίωσή του.

Επιπλέον και το άνοιγμα σε χώρους της κεντροαριστεράς και προσέλκυση στελεχών- μια μακριά λίστα ακόμα και με πρόσωπα που υπήρξαν υβριστές της παράταξης στο πολιτικό τους παρελθόν- έκανε παραδοσιακούς ψηφοφόρους της παράταξης να της γυρίσουν τη πλάτη. Άρα η Νέα Δημοκρατία πως έφτασε στο 40%;

Κατά τη γνώμη μου, αυτό το υψηλό ποσοστό βασίστηκε σε 2 άξονες:

Ο 1ος άξονας βασίζεται στο έργο αυτής της 4ετής διακυβέρνησης, μιας και η Νέα Δημοκρατία κατά μεγάλο βαθμό εκπλήρωσε τις προεκλογικές δεσμεύσεις του 2019, ακόμα και με ξέσπασμα πολλών κρίσεων. Η κανονικότητα και η σταθερότητα που παρουσιάζει, κάτι που έχει μεγάλο αντίκτυπο στη κοινωνία, έπεισαν το κόσμο να τους εμπιστευτεί στη πρώτη εκλογική μάχη.

Επίσης, το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε για την ερχόμενη 4ετία, είναι κοστολογημένο και ρεαλιστικό, χωρίς ”πυροτεχνήματα”, αλλά πάνω σε μια βάση που η Ελλάδα έχει τις δυνατότητες να σημειώσει πρόοδο. Ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο είναι και η επικράτηση της ΝΔ και στις νέοτερες ηλικιακές ομάδες, ύστερα απο πολλά χρόνια, δείχνοντας πως οι νέοι εμπιστεύτηκαν τη ΝΔ για τα θέματα που τους απασχολούν, ανεβάζοντας ταυτόχρονα την ευθύνη και την αξιοπιστία που πρέπει να επειδείξει προς αυτούς.

Ο 2ος άξονας είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ένας ‘Άγιος Βασίλης’’ για τη Νέα Δημοκρατία, προσφέροντάς της πολλά ‘’δώρα’’, ιδιαίτερα από τη μέρα που οι εκλογές προκηρύχθηκαν. Ένα από τα μεγάλα αρνητικά στοιχεία της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα 4 χρόνια κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας είναι πως δεν έπεισε τη κοινωνία ότι κατέχει κυβερνητική σιγουριά. Έχοντας συνομιλήσει με αρκετό κόσμο, από διάφορους πολιτικούς χώρους εκτός της Νέας Δημοκρατίας που ψήφισαν όμως την ΝΔ ή μικρότερα κόμματα, και πριν και μετά τις εκλογές, η πλειονότητα μου μετέφερε πως κατέληξε στην επιλογή αυτή με πρωταρχικό σκοπό να αποφευχθεί η ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη καταστροφική περίοδο διακυβέρνησης του, έχοντας τη ταμπέλα των ‘’εθνικά επικίνδυνων’’, δεν κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του κλίμα. Και αυτό γιατί συμβιβάστηκαν με τον αποχωρισμό της κυβερνητικής εντολής στις εκλογές του 2019, αλλά μέσα στα επόμενα 4 χρόνια δεν προσπάθησαν να ανορθώσουν το πολιτικό τους ανάστημα ως μια υπεύθυνη αντιπολίτευση. Κατά τη διάρκεια όλης της προεκλογικής περιόδου, τι ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθήσαμε:

χωρίς ορθολογικό πρόγραμμα και θέσεις- πόσες φορές ερωτήθηκαν σχετικά με το κόστος του κυβερνητικού προγράμματός τους και οι απαντήσεις ήταν πλήρως άστοχες

προεκλογική καμπάνια χωρίς ουσία για τη ζωή των πολιτών, μα μονάχα προσωπικές επιθέσεις έναντι πολιτικών αντιπάλων τους

υποστήριξη μιας κυβέρνησης ηττημένων, ακόμα και σε περίπτωση που δεν ήταν πρώτο κόμμα, εκδηλώνοντας ανοίγματα και σε άλλα κόμματα, ώστε να σχηματίσουν μια δήθεν προοδευτική κυβέρνηση

πολλά αυτογκολ. Ένα αξιόλογο επικοινωνιακό εργαλείο των υπολοίπων κομμάτων ώστε να αποκομίσουν ψήφους από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αφήνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να προβάλουν τις θέσεις του κόμματος. Από που να ξεκινήσουμε. Από το Κατρούγκαλο που του ξέφυγε αυτό που είχαν σχεδιάσει, να επαναφέρουν τις ασφαλιστικές εισφορές στους ελεύθερους επαγγελματίες στο 20% μέχρι τη Φωτίου που υποστήριξε πως κατατάσει στη μεσαία τάξη τα ατομικά εισοδήματα των 5.000 ευρώ.

Σύμφωνα με ένα συνδυασμό των παραπάνω, ναι πιστεύω ότι το συντριπτικό ποστοστό της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί ευγενική χορηγία του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς αυτό να αλλοιώνει γεγονός ότι η ΝΔ πέτυχε ενα μεγάλο επίτευγμα που έχει τη προσωπική σφραγίδα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και ενόψει των δεύτερων εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λάβει το μήνυμα της πρώτης κάλπης από ότι φαίνεται. Τρανή απόδειξη οι αναφορές των στελεχών του μετά τα αποτελέσματα που κατηγόρησαν και ευθέως και εμμέσως του ψηφοφόρους για τη πρωτιά της ΝΔ με τέτοιο ποσοστό, χωρία καμία διάθεση αυτοκριτικής.

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, εκτός του ότι θα βγάλουν κυβέρνηση, θα βγάλουν συμπεράσματα για το τι μέλλει γενέσθαι στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Για τη ΝΔ αν θα καταφέρει να κερδίσει την αυτοδυναμία, έχοντας μπροστά της μια νέα τετραετία χωρίς πανδημία, χωρίς ενεργή κρίση στον Έβρο, για να μπορέσει η Ελλάδα να αναπτυχθεί στη σταθερότητα που δηλώνουν.

Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ρίξει ζαριά. Είτε θα βελτιώσει το ποσοστό του- να κόψει πρώτος το εκλογικό νήμα στις 25 Ιουνίου μου μοιάζει σχεδόν απίθανο- και την επόμενη μέρα να αναχαράξει τη πολιτική του γραμμή ή θα βυθιστεί ακόμα πιο χαμηλά με κίνδυνο να χάσει τη θέση του εκπροσώπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τρίζοντας τη καρέκλα του Αλέξη Τσίπρα, και αναζητώντας τη ταυτότητά του με το μέλλον αβέβαιο. Να σημειώσω πως και υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, ακόμα και το ΚΚΕ, έχουν ανεβάσει τα ποσοστά τους, γεγονός που δείχνει ότι η ‘’πίτα” μοιράζεται περισσότερο, καταγράφοντας απώλειες και για τα 2 πρώτα κόμματα.