Γράφει η Εύη Δροσάτου
Η ήπια ισχύς επινοήθηκε από τον Joseph Nye στο έργο του «Soft Power: The Means to Success in World Politics» και αποτελεί την «ικανότητα κάποιου να πείθει τους υπόλοιπους να επιθυμούν αυτό που επιθυμεί ο ίδιος, αντί να τους εξαναγκάζει». Με λίγα λόγια, μια χώρα, προκειμένου να επιτύχει το επιθυμητό – για εκείνη – αποτέλεσμα, πείθει άλλους δρώντες του διεθνούς περιβάλλοντος να συμβάλλουν στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Η ήπια ισχύς προέρχεται από τον θαυμασμό που δημιουργείται για τα πολιτικά ιδανικά και τις αξίες που προβάλει μια χώρα, την θελκτικότητα της κουλτούρας της και την ανωτερότητα του πολιτισμού της. Δηλαδή, η ακτινοβολία και το κύρος μιας χώρας σε συνδυασμό με τέτοιου είδους ποιοτικά χαρακτηριστικά καθιστούν άλλα κράτη φιλόδοξους μιμητές που επιθυμούν να φθάσουν στο επίπεδο της εν λόγω χώρας σε ευημερία και ελευθερία. Παράλληλα, χρειάζεται να αναφερθεί ότι η ήπια ισχύς συνδέεται με το nation branding. Πιο αναλυτικά, τη στρατηγική μιας χώρας να προωθήσει τον πολιτισμό, τα επιτεύγματα και τα ιδανικά της στοχεύοντας στην αναβάθμιση της εικόνας που κατέχει στο διεθνές στερέωμα.
Επιπλέον, σημαντικές πηγές ήπιας ισχύος αποτελούν η κουλτούρα, οι πολιτικές αξίες και ο τρόπος άσκησης της εξωτερικής πολιτικής. Η κουλτούρα αποτελεί αδιαμφησβήτητα αντανακλαστική πηγή για τον πολιτισμό κάθε χώρας, οι πολιτικές αξίες, όπως τα δημοκρατικά ιδανικά και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνιστούν σημαντικό πόλο έλξης για άλλα κράτη. Τέλος, βαρύνουσα σημασία έχει η τακτική και ο τρόπος άσκησης της εξωτερικής πολιτικής ενός κράτους. Ένα δόγμα με εκσυγχρονιστικές ιδέες και διορατικότητα μαγνητίζει τους άλλους πολιτισμού σε αντίθεση με ένα δόγμα βασισμένο στο συντηρητισμό.
Σε διεθνές επίπεδο, η Κίνα ακολουθεί συστηματικά τις αρχές της ειρηνικής συνύπαρξης και μη επέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα άλλων κρατών, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργήσει μια φιλειρηνική εικόνα σε πολλές χώρες. Υποστηρίζει, επίσης, πως οι διεθνείς διαφωνίες πρέπει να επιλύονται μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας, υιοθετώντας, δηλαδή, πολιτικές και διπλωματικές λύσεις. Οι κινέζοι ηγέτες συνειδητοποίησαν τη σημασία αλλά και την αναγκαιότητα της προβολής ήπιας ισχύος από ένα κράτος προκειμένου να επιτευχθούν τα εθνικά συμφέροντα του.
Ο πρώτος Κινέζος Πρόεδρος που ασχολήθηκε συστηματικά με την εικόνα της χώρας στο διεθνές στερέωμα και επεδίωξε να ενισχύσει την ήπια ισχύ της ήταν ο Ju Hintao, το 2007. Όμως, ο νυν Πρόεδρος της χώρας, Xi Jinping, ήταν εκείνος που το 2014 κατέστησε σαφείς τις προθέσεις της Κίνας δηλώνοντας: « Πρέπει να αυξήσουμε την ήπια ισχύ της Κίνας, να δώσουμε ένα καλό κινεζικό αφήγημα και να επικοινωνήσουμε τα μηνύματα της χώρας μας στον κόσμο».
Στην προαναφερθείσα προσπάθεια της Κίνας όχημα της αποτελούν τα Ινστιτούτα Κομφούκιου, τα οποία έχει ιδρύσει το κινέζικο Υπουργείο Παιδείας σε όλον τον κόσμο, βασιζόμενο στα πρότυπα του Βρετανικού Συμβουλίου και του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ύπατος στόχος είναι η προαγωγή του κινέζικου πολιτισμού και της κινέζικης γλώσσας. Η παρουσίαση μιας καλύτερης και πιο εκλεπτυσμένης εικόνας της Κίνας στο εξωτερικό.
Εν κατακλείδι, είναι φανερό πως οι ηγέτες των τελευταίων δεκαετιών έχουν αντιληφθεί τη σημασία της ήπιας ισχύος, ενσωματώνοντας σε μεγάλο βαθμό την έννοια αυτή στην κινεζική διπλωματία και τον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η Κίνα, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους που έχει θέσει στη διεθνή πολιτική, επιστρατεύει τον πολιτισμό της, ώστε να αναβαθμίσει την εικόνα της και να γεφυρώσει τις σχέσεις της με τις υπόλοιπες χώρες.
Πηγές: unipi.gr , Soft Power: The Means To Success In World Politics
Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν απηχούν την άποψη της συντακτικής ομάδας ούτε του Pnyka Org.
Διαβάστε περισσότερα: ήπια ισχύς Κίνα
Οι νέες εναλλακτικές μορφές τουρισμού
Με τον ορό εναλλακτικές μορφές τουρισμού αναφερόμαστε σε ένα νέο είδος τουρισμού που προσελκύει τουρίστες με ειδικά ενδιαφέροντα.
Όταν ο ακτιβισμός γίνεται τάση
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν πλέον ένα σημαντικό εργαλείο για τον ακτιβισμό.
Είναι σύγχρονη η παράδοση σήμερα;
Διαβιώντας στον σύγχρονο κόσμο με τους ασθματικούς ρυθμούς ζωής και την έντονη πληροφόρηση ο όρος «παράδοση» φαντάζει μακρινός και ιδιαίτερα παρωχημένος.
Πως η Χιλή έβαλε φρένο στον εκδημοκρατισμό
Το 62% περίπου των πολιτών απέρριψε την αντικατάσταση του υπάρχοντος Συντάγματος, κληρονομιά της δικτατορίας του Αουγούστο Πινοσέτ, προξενώντας έκπληξη στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Ελληνική επικαιρότητα και στο βάθος κάλπες
Η επικαιρότητα στην Ελλάδα είναι τόσο μπερδεμένη που ενσαρκώνει την ατάκα του αξέχαστου Βασίλη Αυλωνίτη: ‘’Ωρέ που πάμε’’.
Ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν Πολωνικό έδαφος – 2 νεκροί
Δύο πύραυλοι έχουν χτυπήσει πολωνικό έδαφος, πολύ κοντά στα σύνορα με την Λβιβ στη δυτική Ουκρανία – Το Πεντάγωνο δεν επιβεβαιώνει ότι ρωσικοί πύραυλοι έπεσαν στο έδαφος της Πολωνίας.
Ελληνικό Σοβιέτ: Ο μεγάλος ασθενής
Πλησιάζοντας στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, κανένας δεν μπορεί να διανοηθεί πως η Ελλάδα αποτελεί μια φιλελεύθερη χώρα, όπως κάποιοι την οραματίστηκαν.
