Γράφει η Σοφία Νικολοπούλου εκπαιδευτικό
Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί αν τα σημερινά φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας είναι απόρροιες του κακού εκπαιδευτικού συστήματος; Μάλλον η σωστή απάντηση είναι άπειρες καθώς η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος είναι και αυτή που σε ένα τεράστιο ποσοστό θα διαμορφώσει λαμπρούς και ενεργούς νέους ή οκνηρούς και αμέτοχους πολίτες.
Αρχικά, όλα τα φαινόμενα κοινωνικής νοσηρότητας φαίνεται ότι πηγάζουν από τις δυσλειτουργίες του εκπαιδευτικού συστήματος και μόνο από το γεγονός που ονομάζεται εκπαίδευση και όχι παιδεία. Η εκπαίδευση τείνει σε μεγάλο βαθμό να είναι συνυφασμένη με τον προγραμματισμό στροφής των νέων σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση ενώ, η παιδεία είναι αυτή που στην πραγματικότητα θα επιτρέψει στους μαθητευόμενους “να ανοίξουν τα φτερά τους”, να ανακαλύψουν τις κλίσεις τους και τα μυαλά τους, να μεταμορφωθούν σε πολλά πράγματα παραπάνω από καλούπια που δέχονται αχρείαστες, κατά κύριο λόγο, γνώσεις με βάση τους υπουργειακούς σχεδιασμούς.
Άλλωστε, αυτό το έθιξαν με τον δικό τους τρόπο δεκαετίες πριν οι pink floyd απευθυνόμενοι στους καθηγητές λέγοντάς τους να μην κάνουν τους μαθητές ένα ακόμα τούβλο στον τοίχο (Another brick in the wall). Η παιδεία λοιπόν, θα πρέπει να είναι μια πτυχή στην ζωή των νέων που αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον τους για έρευνα, ζωή, αλληλεγγύη, δημοκρατία και αξίες.
Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που το κακό εκπαιδευτικό σύστημα, που ιδανικά θα έπρεπε να λεγόταν παιδεία, ωθεί σε αποτρόπαια φαινόμενα; Η πρώτη απάντηση που έρχεται στο μυαλό του μέσου ανθρώπου και η οποία μπορεί να τεθεί εκλαϊκευμένα είναι τα συμφέροντά και η καλοπέραση των πλουσίων, δηλαδή η ολιγομελής ελιτίστικη τάξη που κυβερνά και ορίζει το μέλλον των υπολοίπων.
Όπως είναι φανερό η απαιδευσιά του απλού λαού θα τους αφήσει το περιθώριο να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο από την στιγμή που ξέρουν πολύ καλά ότι ο απαίδευτος πολίτης χειραγωγείται πολύ εύκολα σαν μαριονέτα και δεν μπορεί να εξεγερθεί εύκολα προκειμένου να διεκδικήσει την ποιοτική ζωή που είναι συνυφασμένη με την ελευθερία πνευματική και σωματική.
Όπως καταλαβαίνουμε τα χρηματικά συμφέροντά είναι η κύρια πηγή του κακού άλλα όμως και η δική μας αμέλεια σαν πολίτες έχει μείζονα ρόλο. Έχουμε βολευτεί στους καναπέδες μας και αρνούμαστε να φύγουμε από αυτήν την βαρετή φούσκα που ονομάζεται εκπαιδευτικό σύστημα και δεν μας αφήνει να αναπτύξουμε την καινοτομία και την ρηξικέλευθη ανάπτυξη σε κάθε επίπεδο την ζωή μας.
Όπως καταλαβαίνουμε ένας πολίτης που μαθαίνει στην σχολική του ζωή αχρείαστα, κατά κύριο λόγο, πράγματα του τύπου το πυθαγόρειο θεώρημα, το έτος γέννησής του Ναπολέοντα, το μήκος του Αλιάκμονα κτλ δεν θα μπορέσει ποτέ να αναπτυχθεί πνευματικά και να μπορέσει να τα βγάλει πέρα με πρακτικά θέματα στην ζωή του. Αντίθετα, αν η παιδεία στο σχολείο είχε να κάνει με την εκμάθηση του αλληλοσεβασμού, της δημοκρατίας, την σημασία του εθελοντισμού, την δυνατότητα ανακάλυψης προσωπικών κλίσεων αλλά και πρακτικές εφαρμογές της ζωής όπως μαγειρική, γυμναστική κτλ, όλα θα ήταν διαφορετικά.
Συγκεκριμένα, ο ρατσισμός,η ξενοφοβία, η έμφυλη βία και όλες οι άλλες μορφές βίας θα είχαν ελαττωθεί. Αυτό θα συνέβαινε γιατί, πρώτον τα παιδιά θα είχαν εισαχθεί από μικρά στην σφαίρα της εμπιστοσύνης, της αγάπης και του σεβασμού και δεύτερον, ένα παιδί που είναι ικανοποιημένο από την ζωή του και μαθαίνει αντικείμενα που το ενδιαφέρουν δεν θα μπει καν στον κόπο να μειώσει τον συνάνθρωπο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
Συνεπώς, όλα αυτά ας αποτελέσουν τροφή για σκέψη και ας αναρωτηθούμε, ποιοι θα ήμασταν αν η παιδεία στο σχολείο ήταν προσαρμοσμένη στα μέτρα μας;
Διαβάστε περισσότερα:
Όσα μας προκάλεσαν αηδία τις τελευταίες ημέρες
Οι ευαίσθητοι και ψυχοπονιάρηδες αλληλέγγυοι με το καταγγελτικό ύφος τώρα κρύβονται πίσω από λέξεις που τις έχουν κάνει σημαία της εμετικής τους ουδετερότητας.
Ένα κύμα έχει ξεκινήσει στη άλλη μεριά του Ατλαντικού με σκοπό να σταματήσει η Αμερική, βάσει νόμου και όχι επιλογής, να μπορεί πλέον να πουλάει πολεμικά αεροσκάφη F-16 στην Τουρκία.
H Ουκρανία, σαν άλλη Κύπρος, μισό αιώνα μετά
Η μόνη κίνηση ως αντίδραση στη Τουρκική εισβολή, ήταν η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που τη καταδίκαζε ως παράνομη ενέργεια
