Γράφει ο Χάρης Ταβαντζής

Η τελευταία νύχτα του χειμώνα του 2023 αποτέλεσε μια μαύρη νύχτα για την Ελλάδα. Κάπως έτσι, τη φετινή χρονιά η άνοιξη ήρθε μόνο ημερολογιακά για το σύνολο του ελληνικού λαού. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά μετά τη σφοδρή σύγκρουση των τρένων στην κοιλάδα των Τεμπών. Και πώς να μην είναι συγκλονισμένη και συναισθηματικά φορτισμένη η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, μπροστά σε μια τέτοιου μεγέθους τραγωδία; Ελλάδα

Όσο ξετυλίγεται το κουβάρι της εν λόγω τραγωδίας λοιπόν, τόσο μεγαλύτερη αμηχανία και θλίψη επικρατεί. Όσον αφορά τις ανθρώπινες απώλειες, τη στιγμή που γράφεται το συγκεκριμένο άρθρο, ο αριθμός τους έχει φτάσει τις 38, ενώ οι τραυματίες ανέρχονται στους 85. Ελπίδα όλων αποτελεί ο τελικός απολογισμός να περιλαμβάνει τις ελάχιστες δυνατές απώλειες, όπως ελπίδα όλων είναι οι υπεύθυνοι του θλιβερού αυτού συμβάντος να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αντιληφθούν ότι δεν καταγράφονται απλοί αριθμοί και στατιστικά στοιχεία. Ελλάδα

Γίνεται λόγος για απώλεια ανθρώπινων ζωών, άνθρωποι με οικογένειες, νέοι με όνειρα και φιλοδοξίες. Μα όλα αυτά τελούνται στη χώρα, όπου το αγαπημένο «σπορ» είναι η αποποίηση των ευθυνών, οπότε το λεγόμενο «μπαλάκι» τους μοιραία αναμένεται να πηγαίνει από χέρι σε χέρι για ακόμα μια φορά. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη θα αποτελέσει έκπληξη. Ελλάδα

Τα έως και τώρα δεδομένα δείχνουν ότι το σιδηροδρομικό δυστύχημα προκλήθηκε από ανθρώπινο λάθος, καθώς ο σταθμάρχης του ΟΣΕ στη Λάρισα δεν ρύθμισε ορθά τις διακλαδώσεις των γραμμών. Μάλιστα… Εν έτει 2023 λοιπόν, η ρύθμιση των διακλαδώσεων προγραμματίζεται από ανθρώπινο χέρι. Επίσης, εν έτει 2023 δεν υπάρχει μηχανισμός live tracking, δηλαδή ζωντανής παρακολούθησης, των δρομολογίων. Ελλάδα

Στην εποχή της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, κατά την οποία η Τεχνητή Νοημοσύνη και άλλες επαναστατικές τεχνολογίες ακμάζουν, στην Ελλάδα παρακμάζουμε και προτιμούμε να πραγματοποιούμε τόσο σοβαρές διαδικασίες χειροκίνητα. Μάλιστα, από άτομα τα οποία δεν υφίστανται κανέναν έλεγχο, καμία αξιολόγηση και τελικά εκ του αποτελέσματος δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της θέσης και της δουλειάς τους. Ελλάδα

Φυσικά, το βάρος των ευθυνών της σιδηροδρομικής τραγωδίας βαραίνει τόσο τον ιδιωτικό, όσο και το δημόσιο τομέα. Και ας προσπαθούν ορισμένοι «άνθρωποι» να καπηλευτούν ένα ακόμα θλιβερό γεγονός, για να κατηγορήσουν όποιον εξυπηρετεί το αφήγημά τους. Είναι ξεκάθαρο μάλιστα, ότι υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες. Βεβαίως, τα προβλήματα στις υποδομές του Ελληνικού κράτους, τα οποία δεν περιορίζονται μόνο στο σιδηροδρομικό δίκτυο, δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Ελλάδα

Αντίθετα, περιλαμβάνονται στις χρόνιες παθογένειες της χώρας, τις οποίες καθημερινά αντιμετωπίζουμε και χρεώνονται σε όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Ωστόσο, μετά από 3,5 χρόνια κυβερνητικού έργου, αν δεν έχεις έστω προσπαθήσει έμπρακτα για βελτιώσεις είτε σε κομμάτι υποδομών είτε σε κομμάτι οργάνωσης, γίνεσαι μέρος του προβλήματος. Συνεπώς, ορθά και μπράβο στον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος παραιτήθηκε από τη θέση του Υπουργού Μεταφορών, παρόλο που δεν είναι ο μοναδικός υπαίτιος του χώρου της πολιτικής.

Το παράδοξο είναι ότι όλα αυτά αποτελούν κοινές παραδοχές από το σύνολο της «νηφάλιας» από κομματικά αφηγήματα μερίδας της ελληνικής κοινωνίας. Γεννιέται έτσι το εξής ερώτημα: Από τη στιγμή που όλοι συμφωνούμε στα προβλήματα και στα «κενά», τα οποία δεδομένα υπάρχουν, πώς αυτά παραμένουν ριζωμένα στη βάση των κρατικών μηχανισμών;

Η απάντηση είναι απλή, και τοποθετεί και όλους εμάς στο κάδρο των ευθυνών. Όταν η εκλογή πολιτικών γίνεται ζήτημα συμφερόντων, ο διορισμός στο δημόσιο γίνεται μέσω ρουσφετιών, οι μίζες κυριαρχούν και η ανάθεση δημοσίων έργων πραγματοποιείται μέσα από «διαγωνισμούς», οι οποίοι τελικά ήταν στημένοι, πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί μια ακόμα τραγωδία;

Όπως έχω τονίσει κατ’ επανάληψη μέσα από σχετικά άρθρα, η πολιτική είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Όσοι πραγματοποιούν τις παραπάνω ενέργειες, ενεργούν υπό τις ευλογίες της ελληνικής κοινωνίας. Ο ελληνικός λαός είναι που τους ψηφίζει εις βάρος άλλων αξιόλογων πολιτικών προσώπων, τα οποία δεδομένα υπάρχουν, κάποια εξ αυτών εκλεγμένα αλλά η πλειονότητά τους στο περιθώριο.

Λοιπόν όσο κλισέ και αν έγινε, όχι τα Τέμπη δεν είναι καταραμένα, είναι αποτέλεσμα νοοτροπίας και επιλογών βάση αυτής. Ας εντάξουμε στο μυαλό και στις αρχές μας την προώθηση του γενικού συμφέροντος εις βάρος των ατομικών μας ανέσεων, το οποίο δεδομένα μακροπρόθεσμα θα ωφελήσει και εμάς τους ίδιους. Διαφορετικά, στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, εμείς ως Ελλάδα 4.0 ας εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην τύχη και στη χειροκίνητη ρύθμιση γραμμών, για την αποφυγή ανάλογων τραγικών συμβάντων, όσο οι υπόλοιπες χώρες του Δυτικού πολιτισμού θα απολαμβάνουν την ασφάλεια και τις παροχές, προϊόντα των νέων τεχνολογιών.

Όλα αυτά αποτελούν σκέψεις, οι οποίες οφείλουν σε βάθος χρόνου να προβληματίσουν την κοινωνία μας στο σύνολό της. Για τώρα, ας βάλει ο καθένας από εμάς το λιθαράκι του στην προσπάθεια διάσωσης των πληγέντων μέσα από τις εθελοντικές αιμοδοσίες ανά περιοχή της χώρας.

Καλή δύναμη στις διασωστικές ομάδες και, κυρίως, καλό κουράγιο στις οικογένειες που βρέθηκαν από το πουθενά σε περιπέτειες.