Γράφει η Μαρίλια Αρεβύθη Εκλογική συμπεριφορά

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές και βασική ατάκα που ακούγεται σε κάθε γειτονιά: «Εσύ τι θα ψηφίσεις;». Την τελευταία τετραετία η χώρα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με προκλήσεις που χτύπησαν πολύπλευρα το ανθρώπινο, κοινωνικό, εθνικό, πολιτικό, εκπαιδευτικό, υγειονομικό… ελληνικό γιγνεσθαι. Κάτω από τέτοιες συνθήκες καλούμαστε σήμερα να ερωτηθούμε σε τι βαθμό επηρεάστηκε το ελληνικό νοικοκυριό και η ψυχολογία των μελών του από τα πολύπλευρα χτυπήματα και κυρίως από αυτά της πανδημίας του Covid-19.

Η πανδημία του Covid-19 και η διετία που την ακολούθησε δημιούργησε αναστάτωση τόσο στους δημοσιονομικούς μηχανισμούς του κράτους όσο στην ψυχολογία και την κρίση του κάθε έλληνα ολων των ηλικιών. Τι πιστεύουν όμως οι πολίτες και πως πρόκειται να κρίνουν σε αυτές τις εκλογές;

Η αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, που χτύπησε όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά ολόκληρη την εμφύλιο αποτελεί προφανές και αδιαμφισβήτητο κριτήριο στην απόφαση που θα πάρει ο Έλληνας ψηφοφόρος-πολίτης στις εκλογές του Μαΐου.

Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση έβγαινε από την οικονομική κρίση, το υγειονομικό πρόβλημα χτύπησε κόκκινο από τον ιό που προήλθε απ τα βάθη της Ασίας. Η Ελλάδα όπως πολλές χώρες της Ένωσης βρέθηκε στο επίκεντρο των υγειονομικών εξελίξεων. Νοσοκομεία γέμιζαν με ασθενείς, νεκρούς, αγανακτισμένους υγειονομικούς που ξενυχτούσαν, συγγενείς που αγρυπνούσαν και μια χώρα γεμάτη φόβο και αγωνία που δεν εξωτερίκευε τα συναισθήματα της παρά μόνο εντός των τοίχων του σπιτιού της. Η κατάσταση μπορούσε να χαρακτηριστεί με μια λέξη: Αγανάκτηση.

Στην απέναντι όχθη, κρίση, οικονομική και κοινωνική. Πάγος στις εργασίες, οι χειρονακτες μένουν χωρίς δουλειά και απασχόληση για τεράστιο χρονικό διάστημα, τα γραφεία μεταφέρονται στις τραπεζαρίες και τα σαλόνια, τα θρανία και τα έδρανα γίνονται γραφεία, κι ο καθείς παλεύει για τη ζωή και τη καθημερινότητα του.

Η κυβέρνηση; Παλεύει κι αντιμετωπίζει κι αυτή. Για όλους. Δημιουργεί ηλεκτρονικές τάξεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, προωθεί στις εταιρίες προγράμματα και τρόπους επικοινωνίας, εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι θερίζουν και κλείνουν τρύπες, τα social παίρνουν φωτιά, η μια μεριά της γης συμπάσχει με την άλλη όχθη της, τα δελτία ειδήσεων προβάλλουν κάτι καινούριο κάθε μέρα. Εμείς; Εμείς ρωτάμε και απαντάμε στον εαυτό μας. Αυτό καλούμαστε να κάνουμε και τώρα.

Και δεν ήταν μόνο η πανδημία, η αλλαγή της ζωής, η τουρκική προκλητικότητα, ο πόλεμος στην ήπειρο, η μετανάστευση, τα ατυχήματα, τα δυστυχήματα και οι φωτιές που άναβαν και έσβηναν γύρω μας και μέσα μας. Εκλογική συμπεριφορά

Πολιτική σκέψη; Κρίση; Ιδεολογίες; Ιδανικά; Που; Θυμός. Αυτή ήταν η απάντηση.

Κι όταν έφυγε ο θυμός επιστρέψαμε, συνεχίσαμε, επιβιώσαμε και με μια γρήγορη ματιά θα έλεγε κανείς πως βγήκαμε σχετικά αλώβητοι από όλο αυτό το κακό. Η οικονομία άκμασε, νέες θέσεις εργασίας σε τομείς που δημιουργήθηκαν απο και με την πανδημία άνοιξαν, νέες λύσεις προέκυπταν για κάθε πρόβλημα που δημιουργούνταν, η φύση ανέπνευσε, η παραγωγή αυξήθηκε, η ζωή κερδήθηκε.

Πολιτική σκέψη και ψυχολογία λοιπόν, έχουν οι Έλληνες. Πάντοτε είχαν και τώρα ακόμη περισσότερη. Τα ιδανικά και οι αξίες προβάλλονται καλύτερα από ποτέ, η αποφασιστικότητα επανήλθε, όλοι είναι έτοιμοι να αναζητήσουν και να εδραιώσουν τη σταθερότητα που επιζητούν. Οι Έλληνες είναι πιο πολιτικοποιημένοι και «μεστωμένοι» από ποτέ. Ο λαός έχει συσπειρωθεί γύρω από τις ιδέες του. Οι πλατείες κατακλύζονται με μικρούς και μεγάλους που κατεβαίνουν να ακούσουν τις προεκλογικές ομιλίες των πολιτικών ηγετών. Έχουν ανάγκη ένα σωστο άκουσμα, ή έστω ένα άκουσμα που να απαντά ή να ταιριάζει με αυτά που θέλουν να ακούσουν.

Πάραυτα; Η απάντηση στις γειτονιές; «Δεν θέλω κανέναν», «δεν μου κάνει κανένας», «αλλά αυτός…»… Εκλογική συμπεριφορά

Επομένως, θα είναι πάλι αυτό το «αλλά» που θα μας σώσει ή θα μας χαντακώσει;

Έχει μείνει πολιτικοποιημένη η χώρα ή χάθηκε κι αυτό το ιδανικό;
Απάντηση: Συμμετοχή

Η συνέχεια στις 21 Μαΐου.