Γράφει η Βασιλική Μπουρούτη Άδεια περιόδου

Η εμμηνόρροια ή έμμηνος ρύση ή περίοδος είναι η φάση του έμμηνου κύκλου όπου αποβάλλεται το τοίχωμα της μήτρας, το ενδομήτριο. Συγκεκριμένα, ο όρος εμμηνόρροια -η κοινή του ονομασία είναι περίοδος– αναφέρεται στην φυσιολογική και τακτική αιμορραγία που διαρκεί συνήθως από τρεις μέχρι πέντε ημέρες, αν και η διάρκεια των δύο με επτά ημερών θεωρείται φυσιολογική.

Σε όλον τον κόσμο πολλές γυναίκες αισθάνονται έντονους πόνους κατά τη διάρκεια της περιόδους τους, που προκαλούνται από τις συσπάσεις στην μήτρα (κράμπες), φαινόμενο που αναφέρεται σαν δυσμηνόρροια.

Άδεια περιόδου και στερεότυπα

Η έμμηνος ρύση, θεωρείται ορόσημο στη ζωή μιας γυναίκας και επηρεάζει αναπόφευκτα τη ζωή της. Παρόλα αυτά, σε πολλές κοινωνίες και για αρκετά χρόνια, θεωρείται ταμπού, η συζήτηση γύρω από αυτό. Μάλιστα, λόγω των πολλών στερεοτυπικών συμπεριφορών, γύρω από την έμμηνο ρύση, πολλές γυναίκες, ιδιαίτερα στον εργασιακό τους χώρο, αναγκάζονται να κρύβουν την περίοδο τους, για να αποφύγουν υποτιμητικά σχόλια. Άδεια περιόδου

Έρευνες έχουν δείξει, ότι οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν το 40%, του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, όπου από αυτές το περίπου 20% των γυναικών, υποφέρουν απο δυσμηνόρροια τις πρώτες μέρες του κύκλου τους, γεγονός που επιβαρύνει την ροή της καθημερινότητάς τους και την απόδοσή τους. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια, σε κάποιες περιοχές του κόσμου, έχει παρατηρηθεί ευαισθησία γύρω από την έμμηνο ρύση και ιδίως στην Ασία, έχουν εισάγει στη νομοθεσία τους το δικαίωμα των γυναικών να παίρνουν άδεια εμμηνόρροιας. Ωστόσο, λίγες είναι οι εργαζόμενες που επωφελούνται του δικαιώματος αυτού, εξαιτίας του φόβου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημιουργήσει ανταγωνισμό με τους άνδρες συναδέλφους τους, θα μείωνε σημαντικά τις πιθανότητες προαγωγής τους και θα τις καθιστούσε ευάλωτες.

Υφίσταται τελικά παροχή άδειας περιόδου; Κι αν ναι, σε ποιες χώρες;

Η παροχή άδειας σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσης τους υπάρχει, σε διάφορες μορφές και σε παγκόσμιο επίπεδο, εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Τη δεκαετία του 1920 και 1930, στην πρώην Σοβιετική Ένωση, οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να μην εργάζονται τις ημέρες της περιόδου τους. Το 1930, εργατικά συνδικάτα στην Ιαπωνία διεκδίκησαν το δικαίωμα αυτό, το οποίο κατοχυρώθηκε νομικά το 1947. Κάτι ανάλογο έγινε στην Ινδονησία το 1948. Ενώ στη Ζάμπια, κάθε εργαζόμενη δικαιούται βάσει νόμου μια ημέρα εκτός εργασίας κάθε μήνα.

Στην Ταϊβάν δικαιολογούνται από το 2013 τρεις ημέρες τέτοιας άδειας τον χρόνο, αλλά οι εργαζόμενες λαμβάνουν τότε μόνο τον μισό μισθό τους. Στην Κίνα, κάποιες επαρχίες χορηγούν για τον ίδιο λόγο άδεια μιας ή δύο ημερών, ενώ στη Νότια Κορέα χορηγείται άδεια περιόδου από το 2001, αλλά ο νόμος δεν διευκρινίζει ποιος πληρώνει το κόστος ή εάν πρέπει να καταβάλλονται οι αποδοχές. Στην Ινδία, αρκετές εταιρείες δίνουν τη δυνατότητα στις εργαζόμενες να αποχωρούν από την εργασία τους αν υποφέρουν από πόνους περιόδου. Το ίδιο ισχύει και στην Αυστραλία.

Το μέτρο αυτό, ωστόσο, σπανίζει σε πολλές μεγάλες παγκόσμιες οικονομίες, όπως στις ΗΠΑ, ενώ καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν το έχει υιοθετήσει ακόμη. Στη Γαλλία, ελάχιστες επιχειρήσεις επιτρέπουν στις εργαζόμενες να μην εργάζονται αυτές τις ημέρες, αλλά η «άδεια εμμηνόρροιας» δεν καλύπτεται από τον νόμο, ούτε από τις συλλογικές συμβάσεις.

Η Ισπανία όμως, έκανε τη πρωτοπορία και θέσπισε νόμο, όπου δίνει το δικαίωμα στις εργαζόμενες ,να λαμβάνουν αναρρωτική άδεια λόγω των έντονων πόνων περιόδου, καθιστώντας τη χώρα την πρώτη στην Ευρώπη που θεσπίζει έναν τέτοιο νόμο. Οι γυναίκες στην Ισπανία θα έχουν το δικαίωμα να μένουν στο σπίτι για όσο διαρκούν οι πόνοι περιόδου.

Από την άλλη μεριά, στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις, η αποχώρηση από την εργασία, λόγω έντονων συμπτωμάτων της περιόδου, θεωρείται κατακριτέα κυρίως από τον εργοδότη και κατ’επέκταση από τους άνδρες συναδέλφους. Πολλές γυναίκες, έχουν δηλώσει ότι εκείνες τις μέρες που δυσκολεύονται να κάνουν βασικά πράγματα και φαίνεται ότι υποφέρουν από τα έντονα συμπτώματα της έμμηνου ρύσης, εργοδότες έχουν αρνηθεί την λήψη αδείας και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις, δεν δέχονται καν την ύπαρξη αυτού του προβλήματος, ενώ προσπαθούν ταυτόχρονα να δημιουργήσουν ενοχικά αισθήματα στις γυναίκες αυτές.

Συγκεκριμένα, θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά από δικιά μου προσωπική εμπειρία, ότι εργοδότης μου στο παρελθόν είχε υποτιμητικά σχολιάσει την απουσία μου από την εργασία για μία ημέρα, λόγω μη υποφερτών συμπτωμάτων περιόδου, ως μη επαγγελματικής συμπεριφοράς από μέρους μου και ως μη αποδεκτό υπαρκτό γενικό πρόβλημα. Γεγονός όπου σίγουρα έχει συμβεί πολλάκις απέναντι σε γυναίκες σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Σίγουρα, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από όλες τις μεριές για να αλλάξουν κάποια στερεότυπα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Το πιο σημαντικό είναι να δίνονται αρκετές και έγκυρες γνώσεις, γύρω από την έμμηνο ρύση, έτσι ώστε να γίνει κατανοητή από όλα τα μέλη της κοικωνίας. Πρέπει να γίνει σαφές και αποδεκτό, ότι η περίοδος είναι κάτι υπαρκτό και απολύτως φυσιολογικό, εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Είναι μέρος της γυναικείας φύσης και δεν μπορεί κανένα στερεότυπο να το αμφισβητήσει και να το υποτιμήσει.