Γράφει ο Χρήστος Ζήκος
Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου πολέμου η Ευρώπη ήταν διαλυμένη , οι οικονομίες πολλών χωρών αποδιοργανώθηκαν, υπήρχαν εκατομμύρια απώλειες, κτιριακές υποδομές καταστράφηκαν. Το πιο σημαντικό από όλα όμως ήταν ότι ο Ευρωπαϊκός κόσμος δεν γινόταν για τρίτη φορά να βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση, έτσι λοιπόν ένας οραματιστής όπως ήταν ο Γάλλος πολιτικός Ρομπέρ Σουμάν ονειρεύτηκε μια Ευρώπη ενωμένη, μια ένωση κρατών με κοινά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα αλλά και με την προοπτική να μην ξανά γίνει πόλεμος.
Με αυτόν τον σκοπό δημιουργήθηκε η ΕΚΑΧ η κοινότητα άνθρακα και χάλυβα που μέσα από διάφορες συνθήκες κατά την διάρκεια των ετών έφτασε μέχρι τις μέρες μας με την τωρινή Ευρωπαϊκή Ένωση . Η Γαλλία με την Γερμανία οι εχθροί του χθες ξεκίνησαν την από κοινού εκμετάλλευση του άνθρακα και του χάλυβα για να βάλουν τα θεμέλια για ένα καλύτερο αύριο, δημιούργησαν μια ισχυρή ενότητα βασισμένη στην αλληλεγγύη ,αυτή η παραγωγή θα ήταν ανοιχτή και διαθέσιμη και σε άλλες χώρες.
Σε διεθνές επίπεδο στο τέλος του 1940 και καθώς μπαίναμε στο 1950 κυριάρχησε το διακυβερνητικό σύστημα, ο Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας καθώς και το Συμβούλιο της Ευρώπης μαζί με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στηριζόταν σε διακυβερνητικές αρχές. Στις 18 Απριλίου 1951 υπογράφτηκε στο Παρίσι η Συνθήκη της ΕΚΑΧ η οποία ακολούθησε το όραμα του Σουμάν που ήθελε μια κοινή αγορά για τον άνθρακα και τον χάλυβα. Η συνθήκη άρχισε να ισχύει 24 Ιουλίου 1952 και τα πρώτα μέλη ήταν Γαλλία , Γερμανία , Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο.
Η ΕΚΑΧ λειτούργησε αποτελεσματικά, κατάφερε μετά από δύο πολέμους που στοίχισαν την ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους να φέρει στον ουρανό της Ευρώπης την ειρήνη και την αλληλεγγύη την ευημερία την ανάπτυξη. Πρώτη φορά Ευρωπαϊκά κράτη συνεργάζονται και πετυχαίνουν θετικά αποτελέσματα, η ΕΚΑΧ αποτελεί το πρώτο βήμα για ειρήνη και συνεργασία μόνο που δεν είναι αρκετό θα ακολουθήσουν και άλλες συνθήκες και προσθήκες μελών για να φτάσουμε στην ΕΕ όπως την ξέρουμε σήμερα.
Δυστυχώς αυτό το σπουδαίο εγχείρημα της ΕΚΑΧ και το όραμα του Αλτιέρο Σπινέλι και του Ρομπέρ Σουμάν για μια ενωμένη Ευρώπη παραμένει άγνωστο για τα σχολεία της Ελλάδας, από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού ως το τέλος του Λυκείου τα παιδιά δεν γνωρίζουν για την ΕΕ πως δημιουργήθηκε και τι προσφέρει σε όλους εμάς. Η πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει για την εκμάθηση Ευρωπαϊκής Ιστορίας στους νέους ανθρώπους για να μπορέσουν με την σειρά τους οι μικρότεροι να βάλουν ένα λιθαράκι σε αυτά που σήμερα ονομάζουμε Ευρωπαϊκή Ένωση, αλληλεγγύη , ειρήνη , δημοκρατία.
Μέσα από την εκμάθηση της Ιστορίας της ΕΕ καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό ρόλο έχουν στην ζωή μας τα στοιχεία της Ειρήνης, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν στην Ρωσία μάθαιναν στα σχολεία για το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα ; πόσο διαφορετικά θα ήταν η κατάσταση στην Τουρκία αν υπήρχε ελευθερία του λόγου και μαθαίναν όλοι για την αλληλεγγύη και την δημοκρατία; θα απειλούσαν την Ελλάδα ότι θα εισβάλλουν νύχτα για να καταλάβουν τα ελληνικά νησιά; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι ότι αν αυτά τα κράτη γνώριζαν για το τι πρεσβεύει η Ευρώπη σήμερα ο αναθεωρητισμός Ρωσίας Τουρκίας θα ήταν παρελθόν.
Σκοπός αυτού του άρθρου πέρα από το να ενημερώσει και να μάθει στους αναγνώστες του για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι και να προβληματίσει με ορισμένα ερωτήματα. Ζούμε σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και σαν άνθρωποι αλλά και σαν Ευρώπη είναι πολλές , οικονομική κρίση, προσφυγικό- μεταναστευτικό, covid 19 , ενεργειακή κρίση που προήλθε μετά από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ζήτημα μέσα από όλα αυτά είναι πως μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να βγει πιο δυνατή; πως μπορεί να αναπτύξει κοινές πολιτικές για να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της , πέρα από μια οικονομική ένωση μπορεί να έχει και δικιά της ενιαία και αυτόνομη εξωτερική πολιτική;
Η Ιστορία δείχνει πως η Ευρώπη επιβιώνει μέσα από τις κρίσεις και μπορεί να βγει πιο δυνατή.
Οι απόψεις των αρθρογράφων δεν απηχούν την άποψη της συντακτικής ομάδας ούτε του Pnyka Org.
Διαβάστε περισσότερα: Apple Goldman Sachs